Tıp eğitiminin 3 boyutlu modellerle desteklenmesinin öğrencilerin akademik başarılarına, uzamsal becerilerine ve tutumlarına etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı Tıbbi Biyokimya dersinin Wolfram programlama Diliyle geliştirilen 3 boyutlu pedagojik modeller yardımıyla sunulmasının öğrencilerin akademik başarılarına, uzamsal becerilerine, derse karşı tutumlarına, dersin kalıcılığına ve öğretim üyesiyle öğrenci görüşlerine etkisinin değerlendirilmesidir. Bu amaçla karma araştırma yöntemlerinden yakınsayan paralel desen kullanılmıştır. Nicel ve nitel veriler birbirine eş zamanlı olarak toplanmış analiz edilme sürecinde ise ayrı ayrı incelenmiştir. Belirlenen amaç çerçevesinde Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Dönem 1 öğrencileri araştırmanın çalışma grubunu oluşturmaktadır. 30 öğrencinin deney grubunu, 30 öğrencinin ise kontrol grubunu oluşturduğu bu çalışmada 2014 - 2015 eğitim öğretim yılı seçmeli kurulunda 16 saatlik eğitim verilmiştir. Verilen tıbbi biyokimya eğitiminde kontrol grubuna sunulan moleküller geleneksel olarak 2 boyutlu iken deney grubuna sunulan moleküller ise 3 boyutlu olarak kullanılmıştır. Eğitim öncesinde akademik başarı testi, uzamsal beceri testleri ve tutum ölçeği ön test olarak uygulanmış ve bu testlerde grup puanlarının birbirlerine benzer olduğu görülmüştür. Eğitimin ardından aynı testler son test olarak tekrar uygulanmıştır. Bunun yanı sıra eğitim sonrası her iki gruba da öğretim materyali güdülenme ölçeği ve son testten 2 ay sonra kalıcılığı belirleyebilmek için geciktirilmiş son test kullanılmıştır. Ayrıca öğrencilerle odak grup görüşmesi ve dersin öğretim üyesiyle birebir görüşme yapılarak nitel veriler toplanmıştır. Son test verileri incelendiğinde akademik başarı testi, uzamsal görselleştirme testi ve tutum ölçeği puanlarında deney grubu lehine anlamlı farklılık görüldüğü belirlenmiştir. Ayrıca araştırma sonunda deney grubu öğrencilerinin motivasyon puanlarının kontrol grubu öğrencilerinin motivasyon puanlarından anlamlı düzeyde yüksek olduğu görülmektedir. 2 ay sonra yapılan geciktirilmiş son test puanlarında deney grubu lehine anlamlı farklılık olduğu belirlenmiştir. Nitel veriler incelendiğinde ise dersin 3 boyutlu modellerle desteklenmesinin öğrenmeye, kalıcılığa ve tutuma etkisinin olduğu görülmüştür. Ayıca 3 boyutlu pedagojik modellerin dersin sunulmasını kolaylaştırmış ve öğrenci katılımını arttırmıştır.Araştırma sonunda elde edilen bulgulara göre Tıbbi Biyokimya dersinin 3 boyutlu modelle desteklenmesinin öğrencilerin akademik başarılarına, öğrenilenlerin kalıcılığının sağlanmasına, derse olan tutum ve motivasyonlarına katkı sağladığı ortaya çıkmıştır. Tıp eğitiminde özellikle soyut konuların yer aldığı farklı derslerin 3 boyutlu modellerle desteklenmesinin öğrencilerin bilişsel ve duyuşsal becerilerine katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

The aim of this study was to assess the effects of conduction of Medical Biochemistry course using 3D pedagogic models developed by Wolfram programming languages on students' attitudes towards the course, academic achievement, spatial skills, retention and the opinions of students and lecturers. With this in mind, the study was carried out using convergent parallel design. The quantitative and qualitative data were collected simultaneously but analyzed separately. The participants of the study were composed of medical students studying at Gaziosmanpaşa University. 30 students were in experimental group while 30 students were in control group. A 16-hour education was given as an elective course during 2014-2015 academic year. The molecules presented to control group in medical biochemistry course were 2 dimensional while they were 3 dimensional in the experimental group. Before the experiment, academic achievement test, spatial skills test and attitude scale were conducted as pre-test to all participants, and the scores were observed to be similar between two groups. The same tests were conducted to both groups again after the experiment. In addition to this, instructional material motivation scale was conducted to both groups after the experiment, and in order to determine the retention, a delayed posttest was conducted to both groups two months after the last test. Moreover, a focus group discussion with the students and interviews with lecturers were conducted to gather qualitative data. When the data obtained from posttest were examined, it was observed that the participants in the experimental group obtained significantly higher scores from academic achievement test, spatial skills test and attitude scale. Moreover, the participants in experimental group obtained significantly higher scores from motivation scale. Also, participants in the experimental group obtained significantly higher scores from the delayed posttest which was conducted after two months. When the qualitative data were examined, it was observed that assisting the course with 3D models had an effect on learning, retention and attitude. Moreover, the use of 3D pedagogic models made the presentation of the lesson easier and increased the student participation. According to the findings, assisting the Medical Biochemistry course with 3D models positively contributed to the students' academic achievement, retention, attitudes towards the course and motivation. It is considered that the use of 3D models especially in courses with abstract subject matter in medical education will contribute to students' cognitive and affective skills.