Lexical proficiency of collocation, boosting, and hedging in academic discourse: A comparative study

Abstract

Bu çalışmada, etkili ve ikna edici akademik yazma becerisi için önemli ve faydalı olduğu düşünülen üç temel husus incelenmiştir. Bu hususlar sözcüksel eşdizim, sözcüksel kaçınma ve sözcüksel vurgulama olarak sıralanabilir. Bu çerçevede mevcut eser üç temel amaca sahiptir: (1) istatistiksel incelemeler, (2) betimleyici incelemeler, ve (3) pedagojik öneriler. Birinci amaçta çalışma, sözcüksel eşdizim, kaçınma, ve vurgulama açısından Anglofon yazarlar ile İngilizce yazan Türk yazarlar arasında herhangi bir farklılık veya benzerlik olup olmadığını inceledi. İkinci amaçta Anglofon ve Türk yazarların akademik metinleri incelendi ve yazarların eserlerinden sözcüksel eşdizim, kaçınma, ve vurgulama ile ilgili gerçek örneklerden alıntılar yapıldı. Son amaç yoğun literatür taramaları ve bireysel çıkarımların neticesinde gerçekleştirildi.Çalışmanın verisi Türk yazarlar tarafından İngilizce yazılmış 100 akademik makale ve Anglofon yazarlar tarafından yazılmış 100 akademik makale olmak üzere toplam 200 İngilizce yazılmış makaleden oluşmaktadır. Makaleler İngilizce yayımlanan çeşitli dergilerden seçkisiz olarak toparlandı. Verilerin incelenmesinde iki ayrı eklektik ölçek kullanıldı. Veriler manüel ve bilgisayar tabanlı bir yazılımla analiz edildi. Nicel analizler için chi-squire testi uygulandı. Yazarlar arasında sözcüksel eşdizim, kaçınma, ve vurgulama yapılarının kullanımını ortaya çıkarabilmek için nitel içerik analizi yapıldı.Sonuçlar, Anglofon yazarların Türk yazarlardan sözcüksel eşdizim kullanılması açısından istatistiksel olarak farklılaştığını; Anglofon yazarların çok daha fazla eşdizim yapıları kullandıklarını gösterdi. Ayrıca, Türk yazarların çoğunlukla sık kullanılan eşdizimleri tercih etmeleri kendilerini Anglofon yazarlardan ayıran önemli bir özellik olarak ortaya çıktı. Mevcut çalışma özellikle anadili İngilizce olmayan yazarlar için bir eşdizim listesi oluşturdu. Çalışma aynı zamanda kaçınma ve vurgulama gibi retorik kullanımlarda Anglofon yazarların sayısal üstünlüklerini de gösterdi. Çalışma, Türk yazarların daha az retorik yapı kullanmalarını bu konuda hakkında düşük bilinçlilik düzeylerine bağlamakta ve akademik yazımlarda retorik kullanımıyla ilgili düşük bilinçlilik düzeylerini arttırmayı amaçladı. Bu çerçevede kaçınma ve vurgulama yapıları için iki ayrı liste oluşturdu. Bundan sonraki akademik yazımlarda, anadili İngilizce olmayan yazarların bu listelerden faydalanması beklenilmektedir. Ayrıca, bu çalışma istatistiksel olarak Anglofon yazarların daha fazla kelime çeşitliliğine sahip olduğunu da ortaya çıkardı. Mevcut çalışmanın diğer kayda değer faydası ise sonunda sözcüksel eşdizim, sözcüksel kaçınma ve sözcüksel vurgulama ile ilgili sunduğu pedagojik önerilerdir.

Three writing conventions which are considered to be useful for writers in order to produce persuasive and efficient academic writings were discussed in the present study, which are namely lexical collocations, lexical hedges, and lexical boosters. Accordingly, the general purpose of the present dissertation is three-fold: (1) statistical investigations, (2) descriptive investigations, and (3) pedagogical implications. In connection to the first purpose, the present study aimed to reveal the differences and similarities between Anglophonic writers and Turkish writers of English in terms of using lexical collocations, lexical hedges, and lexical boosters. In order to achieve the second purpose, Anglophonic and Turkish writers' academic writings were examined, and some authentic examples regarding the use of three linguistic component were illustrated. The last purpose was attained after a series of extensive literature review and individual conclusions.In total two hundred academic articles written on English language teaching, equally shared by Anglophonic and Turkish authors, constructed the sample corpus. The corpus were gathered randomly from different international English-medium journals. Identifications of collocations, hedges, and boosters were done based on two eclectic taxonomies. The sample data were analyzed manually and through a PC-based software. For quantitative analyses, chi-squire test was applied to the manually analyzed outcomes. For qualitative analyses, content analysis was used with a purpose of revealing authentic usage-based differences between two groups of authors.The findings evidenced that Anglophonic writers used much more collocations in their academic texts, and the differences at sub-categorical levels were largely statistically significant. It seems that frequent strong collocation usage in non-native writer sample data detract academic writing from being native-like. Therefore, the present study suggested a collocation list compiled from Anglophonic writers' sample data. In addition, the results proved the frequency superiority of Anglophonic writers over Turkish writers in terms of two rhetorical devices; hedging and boosting. The less use of hedging and boosting appears to be in connection to insufficient author awareness regarding the crucial function of rhetorical devices in academic productions. In similar vein, the present study aimed to increase the visibility of rhetorical devices for particularly non-native writers. Accordingly, lists of hedges and boosters compiled from varied dictionaries were provided in the appendices. It is highly expected that non-native writers could get advantage of the lists in the course of composing a scientific text. Besides, the study revealed the high lexical variety of Anglophonic writers when compared to Turkish authors. Another note-worthy event in the present study is the pedagogical implications with respect to how to use collocations, hedges, and boosters in academic writings.