Siyasal iktidarların meşrulaşmasında sembollerin rolü

Abstract

Bu çalışmamız, yirminci asır Türkiye örneğinde sembollerin siyasal iktidarların meşrulaştırılmasındaki rolünü analiz eder. Metodolojik açıdan bu çalışma, Osmanlı, Cumhuriyet (1923-1944) Dengeleme (1945-1979) ve Gerilim ve Arayış (1980-1994) olmak üzere dört önemli ana dönem sınıflaması yapar. Önce her dönemin siyasal rejimlerinin yapılan ve politikaları değerlendirilmiştir. Daha sonra yerli ve yabana kaynakların ve özellikle de her dönemin önemli gazetelerinin verileri referans olarak kullanılarak, bu dönemlerdeki törensel ve sembolik yapılar analiz edilmiştir. Dönemler arası sembolik ve törensel yapılarda meydana gelen değişiklikler ortaya konulmuş ve bu değişiklikler, siyasal iktidarların semboller aracılığıyla meşruluk kazanma girişimleri olarak değerlendirilmiştir. Sembollerin siyasal iktidarların meşrulaşmasında önemli bir role sahip olduğu ve fakat onların sihirli bir karaktere sahip olmadığı belirtilmiştir. Sembollerin başarılı bir biçimde kullanılmasının (yerinde ve zamanında) siyasal liderlerin yetenekleriyle doğru orantılı olduğu vurgulanmış ve köklerini toplumun kendi öz tasavvurlarından (inançlarından) almayan sembollerin bir toplumsal barış ve konsensüs oluşturamayacağının altı çizilmiştir.

`The Role of the Symbols in the Legitimation of Political Power` Keywords: Symbol, Ritual, Ideology, Political Symbol, Personality Cult, Political Change, Legitimacy and Power. This study examines the role of symbols in the legitimation of power in the case of twentieth century Turkey. From the methodological point of view, the study categories mainly four important eras which are Ottoman, Republican (1923-1944), Affiliation (1945-1979) and Strain and Exploration (1980-1994) periods. Characterising the political natures and policies of each era generally, local and foreing sources, but particularly important newspapers of each era are used to analyse symbolic and ceremonial structure of the each period. Changes with in the symbolic and ceremonial structure from one period to another are shown clearly and Ibis changes are seen as an attempt of legitimation of political power through symbols by different political regimes (government). Not denying the role of symbols in the legitimation of power, it nevertheless points out that symbols do not have magic characters. Succesful use of symbols depend on the ability of political leaders and they need to symbolize the deep- rooted ideas of society. vin