Belçika`nın Gent şehrinde yaşayan Türkler`in halk kültürü

Abstract

ÖZET BELÇİKA'NIN GENT ŞEHRİNDE YAŞAYAN TURKLER'IN HALK KÜLTÜRÜ Anahtar Kelimeler: Kültür, din, aile, sözlü edebiyat, kültürel değişim Bu çalışma Gent'te yaşayan Türklerin halk kültürünü tespiti amacına yöneliktir. Belçika'da Türklerin yoğun olarak yaşadığı bölgeler zamanla Türk kültürünü temsil eden kurum ve kuruluşların, ticaret merkezlerinin ve dini merkezlerin çoğalmasına, belirli bir örgütlenmeye tanık olmuştur. Gent, bu anlamda Türk nüfusunun yoğunlaştığı ve kültürel kurumlarını oluşturduğu önemli merkezlerden biri olduğu için çalışmamızın bölge bakımından kapsamını oluşturmuştur. Çalışma, çoğunlukla sözlü kaynaklara dayandırılmıştır. Saha derlemeleriyle halk edebiyatı ürünleri (atasözleri ve deyimler, ağıtlar, bilmeceler, destanlar, efsaneler, hikâyeler, masallar, maniler, türküler, tekerlemeler, dua ve beddua sözleri) toplanmış ve belli bir düzen içinde sunulmuştur. Gent'te yaşayan Türklere yönelik uyguladığımız anketle de kültür faaliyetlerinin kurumsallaşması araştırılmış ve elde edilen veriler istatistik değerlere dönüştürülerek yorumlanmıştır. Gent'te güçlü olarak bir Türk kültürün yaşamakta olduğu tespit edilmiştir. Bu kültürün statik, değişmez, kalıplaşmış bir kültür olmadığı, bazı noktalarda Türk kültüründen uzaklaşma gerçekleştiği görülmüştür. Türk kültürünün yaşatılması için Türkiye ile iletişimin ve karşılıklı çalışmalar yapılmasının önemi ortaya çıkmış, bilimsel ve kurumsallaşmış çalışmaların değeri anlaşılmıştır. VIII

SUMMARY LIVING TURKISH FOLK CULTURE IN GENT Keywords: Culture, religion, family, oral collectings, culturel changes This study has been made in order to locate the Turkish folk culture. The districts in Belgium where the Turks live mostly have become in time organized with the increase in the number of organizations, trade centers and religious centers representing the Turkish culture. In this regard, because Gent is one of the important centers where the Turkish population lives mostly and has formed cultural organizations. Our study has been based on mostly verbal sources except when it was a necessary to resort to written sources. With area compilings and public literature products (proverbs and idioms, laments, riddles, epics, legends, stories, tales, manias, folk songs, tekerleme(!), prayer and curse phrases) has been collected and presented in an order. With the public survey which has been carried out to the Turks living in Gent, the situation of the institutionality of the culture has been investigated and datas that obtained have been commented on after they have been converted to statistical values. IX