Testing Response Styles Theory: The relationship of response styles and problem solving to the depressive symptoms of preadolescents
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu çalışmada Tepki Stilleri Kuramı'nın Türk ön ergenleriyle test edilmesi amaçlanmaktadır. Kuram iki aşamada test edilmiştir. Birinci aşamada Çocuklarda Tepki Stilleri Ölçeği'nin psikometrik özellikleri incelenmiştir. İkinci aşamada ise, çocukların tepki stilleri ve problem çözme davranışlarının sınıf seviyesi ve cinsiyete göre depresif belirtilerle ilişkisi test edilmiştir.Çalışmaya yaş ortalaması 11.77 (SD = 1.53) olan 599 (299 kız ve 300 erkek) 4. sınıf ve 7. sınıf öğrencisi katılmıştır. Araştırma kapsamında Çocuklarda Depresyon Ölçeği (Kovacs, 1980), Çocuklarda Tepki Stilleri Ölçeği (Abela, Vanderbilt, & Rochon, 2000), Çocuklarda Davranış Eğilimi Ölçeği (Deluty, 1979) ve demografik form kullanılmıştır.Araştırma sonuçları, çocukların %7.5'inin depresif belirtilere sahip olduğunu göstermektedir. Yedinci sınıf öğrencileri Çocuklarda Depresyon Ölçeği'nden (ÇDÖ) dördüncü sınıf öğrencilere göre daha fazla skor elde etmişlerdir. Çocukların depresif belirtilerinin cinsiyetlerine göre farklılaşmadığı bulunmuştur. Yedinci sınıfta okuyan kız öğrenciler dördüncü sınıfta okuyan kız öğrencilere ve yedinci sınıfta okuyan erkek öğrencilere göre Çocuklarda Tepki Stilleri Ölçeği'nin alt ölçeği olan Ruminasyon Alt Ölçeği'nden daha yüksek puan almışlardır. Dördüncü sınıf öğrencilerinin ise yedinci sınıf öğrencilerine göre Çocuklarda Tepki Stilleri Ölçeği'nin alt ölçeği olan Distraksiyon Alt Ölçeği'nden daha yüksek puan elde ettikleri bulunmuştur. Problem çözme değişkeninin tepki stilleri (ruminasyon ve distraksiyon) ve depresif belirtiler arasındaki ilişkide aracı (mediatör) ya da moderatör rolünün olmadığı elde edilen bulgular arasındadır. Sonuç olarak tepki stilleri ve problem çözme değişkenleri depresif belirtileri birbirinden bağımsız olarak yordamaktadır. Bulgular alan yazını ışığında tartışılmıştır. The present study aimed to test the Response Styles Theory with Turkish preadolescents. Therefore, two phases were followed. In the first phase, psychometric properties of Children?s Response Styles Questionnaire (CRSQ) were examined. In the second phase, the relationship of response styles and problem solving way of children to their depressive symptoms with respect to grade and gender was tested.The sample consisted of 599 children and preadolescents (299 females, 300 males) with a mean age of 11.77 (SD = 1.53), from 4th and 7th grade levels. In this study, Children?s Depression Inventory (Kovacs, 1980), Children?s Response Styles Questionnaire (Abela, Vanderbilt, & Rochon, 2000), Children?s Action Tendency Scale (Deluty, 1979), and a demographic form were used.Results of the study demonstrated that 7.5% of the children and preadolescents reported to have depressive symptoms. Seventh graders? scores were higher than fourth graders for depressive symptoms. There was not any gender difference in depressive symptoms. Seventh grade females had higher scores on the Rumination Subscale of Children?s Response Styles Questionnaire (CRSQ) than fourth grade females and seventh grade males. Fourth graders scored higher on the Distracting Subscale of CRSQ than seventh graders. Problem solving was not found to be mediating or moderating the relationship between response styles (rumination and distraction) and depressive symptoms. It is concluded that both response styles and problem solving independently contribute to depressive symptoms in preadolescents. Findings were discussed in the light of the literature.
Collections