Zihinsel engelli çocuğa sahip ebeveynlerin algıladıkları sosyal destek ve yalnızlık puanları arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırma, zihinsel engelli bireye sahip ebeveynlerin algıladıkları sosyal destek ile yalnızlık puanları arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yapılmış betimsel bir çalışmadır. Araştırma, 2010 ? 2011 eğitim öğretim yılında, Erzurum ilinde ikamet eden zihinsel engelli bireye sahip 335 ebeveyn üzerinde yapılmıştır. Ebeveynlerin Algılanan sosyal destek puanlarını ölçmek amacıyla Zimmet ve Ark. (1988) tarafından geliştirilen, Eker ve Arkar (1995) tarafından Türkçe uyarlaması yapılan Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği (ÇASDÖ); Yalnızlık puanlarını belirlemek amacı ile Russell ve ark. (1980) tarafından geliştirilen, Demir (1989), tarafından Türkçeye uyarlaması yapılan UCLA Yalnızlık Envanteri (UCLA); diğer bağımsız değişkenler hakkında bilgi toplamak için ise araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde Pearson-Moment Çarpım Korelâsyonu, bağımsız örneklemler için t-testi ve tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. En düşük hata payı p<.05 olarak alınmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, ebeveynlerin algıladıkları sosyal destek puanları ile yalnızlık puanları arasında anlamlı ilişkiler olduğu görülmüştür. Ebeveynlerin; arkadaşlarından ve özel insandan algıladıkları sosyal destek puanları ile yalnızlık düzeyleri arasında anlamlı ilişkiler olduğu, aileden algıladıkları sosyal destek puanları ile yalnızlık puanları arasında anlamlı ilişkilerin olmadığı görülmüştür. Algılanan sosyal destek ölçeği toplam ve alt boyut puanlarının cinsiyete göre anlamlı bir farklılık göstermediği görülmüştür. Algılanan sosyal destek ölçeği toplam ve alt boyut puanlarının öğrenim düzeyine göre anlamlı bir farlılık göstermediği görülmüştür. Yalnızlık puanlarının öğrenim düzeyi ve cinsiyete göre anlamlı bir farklılık göstermediği belirlenmiştir.Anahtar Kelimeler: Algılanan sosyal destek, Yalnızlık

This study is a descriptive study which aims at determining the correlation between social support and loneliness marks that parents who have mentally retarded children perceive. The study has been performed on 335 parents having mentally retarded children and living in Erzurum province in 2010-2011 educational year. In the study, Multi Dimensional Perceived Social Support Scale (MDPSSS), which was originally developed by Zimmet and Ark (1988) and modified into Turkish by Eker and Arkar (1995), was performed in order to measure the social support marks that parents perceive. In order to measure the loneliness marks, UCLA Loneliness Inventory, which was developed by Russel et al. (1980), modified into Turkish by Demir (1989), was performed. In order to gather information about the other independent variables, Personal Information Form, which was developed by the researcher, was performed. In the analysis of the data, Pearson Moment Multiplying Correlation was used; t-test and one way variance analysis was used for independent samples. The least significant error margin was determined as p<.05. According to the results of the study, it is pointed out that there are significant correlations between parents? perceived social support marks and their loneliness levels. There isn?t any significant correlation between parents? perception of their friends perceived social support marks and their perception of special person, but no significant correlation between their social support marks that they perceive from their family and their loneliness marks. It has been observed that there is no significant difference between perceived social support scale total and sub-dimensional marks with respect to gender. It has been found that there is no significant difference between perceived social support scale total and sub-dimensional marks with respect to education level. It has been observed that there is no significant difference between loneliness marks and education level and gender.Key Words: Perceived social support, Loneliness