Türk Hukukunda müsadere

Abstract

ÖZET Araştırma konumuz; Türk Hukukunda Müsaderedir. Müsadere; yasada yazılı hallerde, devlete ait olmayan belirli bir malın veya bunun bedelinin, sahibinin rızası aranmaksızın, belirli usullere göre, mahkeme kararıyla, devlete veya kamu kuruluşlarına mülkiyetinin naklidir. Müsaderenin, zapt (elkoyma) ve toplatma ile yakın ilgisi bulunmaktadır. Müsadere mülkiyet hakkının kaybı sonucunu doğurmaktadır. Ceza olarak uygulandığında etkili bir yaptırımdır. Ttürk Ceza Kanununun 36. Maddesi müsadere konusunda genel hüküm niteliğindedir. Türk Ceza Kanunu dışında özel kanunlarda da müsadereye ilişkin düzenlemeler bulunmaktadır. Müsadere için mahkeme kararı zorunludur. Bunun için yapılan yargılamaya müsadere muhakemesi denir. Müsadere muhakemesi Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 392, 394 maddelerinde düzenlenmiştir. Kendine özü kuralları bulunmaktadır.

SUMMARY The subject of our study is `The Confiscation in the Turkish Law`. Confiscation is the transfer of the ownership of the property which doesn't belong to the state or the cost of it to the state or official establishments with verdict according to the low without getting one's consent. There is a close relationship between confiscating impounding and seizing. Confiscating causes the loss of the ownership of a property. It is an effective sanction when it is applied as a penal. The article concerning 36 in the Turkish Penal Low is in the position of a general regulation abaut confiscation. There are some regulations on confiscation in the private law except Turkish Panel Law. It is compulsory to have a verdict for confiscation. Due to this, it is called `Confiscation` for such kind of judgement. Confiscation judgement was arranged with the articles number 392, 394 of the Penal Law. It has got its special rules. IX