Çocuk yetiştirme tarzları ve benlik-düzenleme farklılıklarının kendilik-bilinci duygusal eğilimleriyle ilişkisi

Abstract

Bu arastırmanın amacı, ailelerin farklı çocuk yetistirme tarzlarının ve bu tarzlarınetkiledigi düsünülen benlik-düzenleme süreçlerinin (benlik-farklılıgı ve benlik-düzenlemesüreçleri) utanç ve suçluluk kendilik-bilinci duygularıyla olan dinamik iliskisini incelemektir.Bu baglamda özellikle, utanç ve suçluluk duygularının ortaya çıkmasında çocuk yetistirmetarzları ve benlik-düzenleme farklılıklarının etkisi arastırılmıstır. Arastırmanın örneklemi,üniversite ögrencilerinden olusmaktadır. Arastırma sorularını temellendiren degiskenler(çocuk yetistirme tarzları, kendilik-bilinci duyguları ve benlik düzenleme stilleri) niteliksel veniceliksel ölçekler yoluyla ortaya çıkarılmıstır. Arastırma sonuçları, farklı kendilik-bilinciduygularının (utanç ve suçluluk) farklı çocuk yetistirme tarzları ve benlik-düzenlemefarklılıkları boyutları ile iliskili oldugunu göstermektedir. Çalısma bulguları, ilgili literatür veTürkiye kültürel özelliklerine göre tartısılmıstır.

The purpose of this study is to analyze dynamic relationships among differentparenting styles and self-regulation processes (self-discrepancies and self-regulationstrategies), which are supposed to be related to these styles and self-conscious emotions ofshame and guilt. Especially, the effects of different parenting styles and self-regulationprocesses predicting shame or guilt tendencies have been studied in this context. The samplewas consisting of university students. The related variables (parenting styles, self-consciousemotions, self-regulation styles) were assessed through qualitative and quantitative measures.The results of the study have indicated that different self-conscious emotions of shame andguilt were related to different parenting styles and self-discrepancies. The findings of thestudy have been discussed according to the literature and Turkey?s cultural characteristics.