Türk Hukukunda çocuğun cinsel istismarı suçu

Abstract

Çocuk istismarı; çocuğun, sağlığını, fiziki gelişimini, psiko-sosyal gelişimini olumsuz yönde etkileyen, bir yetişkin veya toplum tarafından bilerek veya bilmeyerek yapılan davranışlardır. Cinsel istismar ise, bir yetişkinin cinsel ihtiyaçlarını karşılamak için çocuğu kullanmasıdır. Toplumca kabul edilmesi zor olduğundan ortaya çıkarılması ve belirlenmesi, çoğu zaman yapılamamakta ve gizli kalmaktadır. Cinsel istismar bedensel temas içeren ve bedensel temas içermeyen davranışlar olmak üzere ikiye ayrılır. İnceleme konumuz olan çocuğun cinsel istismarı suçu, bedensel temas içermekte olup, istismar türlerinin en yaygın olanıdır.Çocuğun cinsel istismarı suçu kavram olarak hukukumuza 5237 S. TCK.nu ile giren bir kavramdır. 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren bu Kanun kişilerin cinsel dokunulmazlığı ihlal eden fiilleri, mülga olan 765 S. TCK'nun aksine ?genel ahlâkı ve aile nizamını? ilgilendiren ihlaller olarak değil, kişisel değerlere yönelik tecavüzler olarak değerlendirmiştir. Cinselliğin bir genel ahlâk değil, özgürlük sorunu olduğu kabul edilmiştir. Diğer taraftan kavramlarda değişmiş ırza geçme, ırz ve namusa tasaddide bulunma, söz atma ve sarkıntılık kavramlarının yerini, cinsel istismar, cinsel saldırı ve cinsel taciz almıştır.5237 Sayılı Türk Ceza Kanununun 103. maddesinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunun 1. fıkrasında, çocuğun basit cinsel istismarı, 2. fıkrasında çocuğun nitelikli cinsel istismarı düzenlenmiştir. Maddenin 3. 4. ve 5. fıkralarında da basit ve nitelikli cinsel istismarı suçunun ağırlatıcı unsurları, 6.ve 7. fıkralarda da suçun netice sebebiyle ağırlaşmış halleri düzenlenmiştir.Çocuk istismarı çok geniş perspektifte ele alınması gereken bir konudur. Tıp doktorlarının, psikologların, sosyologların, eğitimcilerin, kolluk güçlerinin ve hukukçuların bir araya gelerek işbirliği içinde disiplinli bir şekilde çalışmaları sonucunda başarılı sonuçlar elde edilebilir. Tabi bunlardan önce çocuğu koruyacak, sapıkça cinsel davranışları engelleyip bu husustaki cesaretleri kıracak ve istismarcıları cezalandıracak etkin bir ceza hukuku ve ceza adalet sisteminin olması gerekir.

Child abuse is defined as the behaviours affecting the health, physical, psycosocial development of the child in a negative manner that are conducted by an adult, society or a country either intentionally or unintentionally. Sexual exploitation is defined as the use of child by an adult in order to meet his/her sexual needs. Since it is not acceptable by the society it is difficult to identify such exploitation and remains secret. Sexual exploitation may be classified into two groups: those involving physical interaction and those not involving physical interaction. Our study, which is the crime of sexual exploitation of child, is the most widespread one including physical interaction.The concept of `sexual exploitation of child? is introduced by the Turkish Criminal Code, law no 5237 in our legal system. The law entered into force in 01.06.2005 and unlike the former Criminal Code law no 765, new one regulated crimes those committed against sexual inviolability as within the scope of personal rights but not within the scope of offences against public moral and family order. Therefore sexuality is legally recognised as a concept of freedom but not a concept of public morality. Furthermore, the concepts of rape, indecent assault, molestation are replaced by sexual exploitation, sexual attack, and sexual disturbance.Basic form of sexual exploitation of child is regulated in the first paragraph and qualified form of the offence is regulated in the second paragraph of Article 103 of Turkish Criminal Code, Law No 5237. The aggravated elements of the basic and qualified forms of the offence are stated in the paragraphs 3, 4, 5 and the aggravated forms based on the consequences of the offence are regulated in the 6th and 7th paragraphs.Child abuse is a subject that should be considered from a wide perspective. If, doctors, psychologists, sociologists, pedagogs, law enforcement officers and lawyers work in close cooperation they may be successful in combating with this crime. It is beyond doubt that there should be an effective legal system in force that protects child, prevents such abusive behaviours by retribution of perpetrators in the first place.