Taktiksel oyun modeli ile futsal öğretimi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, futsal oyununun öğretiminde, taktiksel oyun modelinin etkililiğinin incelenmesidir. Çalışmaya, 2016-2017 sezonunda Osmanlıspor FK U14 Futbol takımında yer alan 16 futbolcu (deney grubu 8 futbolcu, kontrol grubu 8 futbolcu) katılmıştır. Bu amaçla, deney grubuna taktiksel oyun modeli (TOM), kontrol grubuna doğrudan öğretim modeli (DÖM) ile hazırlanan ve her grup için toplamda 16 çalışmadan oluşan futsal eğitim programları uygulanmıştır. Uygulamalar 80 dakikalık sürelerle işlenmiş olup, haftada her grup için iki çalışma yapılmıştır. Grupların fiziksel uygunluk, motor performans, bilişsel alan, psikomotor alan ve oyun performansı açısından denklikleri sınanmış ve ön testler uygulanmıştır. Ön testlerin ardından her grup için hazırlanmış çalışma programları 8 hafta boyunca uygulanmış ve son testler yapılmıştır. Çalışmalar öncesi ve sonrası gruplardaki sporcuların bilişsel alan gelişimleri araştırmacı tarafından geliştirilen futsal branşına özgü başarı testi; psikomotor alan düzeyleri araştırmacı tarafından geliştirilen gözlem formları; oyun performansları ise Oyun Performansı Değerlendirme Ölçeği ile belirlenmiştir. Çalışma sonunda elde edilen verilerin analizinde grup içi ön test-son test karşılaştırmalarında Wilcoxon testi, gruplar arası karşılaştırmalarda ise Mann Whitney U testi kullanılmıştır. İstatistiksel işlemlerde SPSS 22.0 paket programı kullanılmış ve anlamlılık düzeyi 0,05 olarak alınmıştır. Sonuç olarak, sporcuların bilişsel ve psikomotor becerilerinde TOM ve DÖM arasında anlamlı bir fark elde edilmemiştir. Ancak, sporcuların oyuna katılım, toplu ve topsuz (hücum ve savunma) oyun performansları açısından TOM lehine anlamlı değişiklikler tespit edilmiştir.

The purpose of this study is to examine the effectiveness of the tactical games model in teaching futsal games. The participants to the study are 16 players (half assigned to control group, the other half assigned to treatment group) playing for the Osmanlıspor FK U14 soccer team in the 2016-2017 season. The two groups received a futsal training program of 16 practices, each of which were 80 minutes long, and there were two practices per week. While the treatment group was subject to a training program based on the Tactical Games Model (TGM), the control group's program was based on the Direct Instructional Model (DIM). The groups were pretested for equilibrium in terms of physical fitness, motor performance, cognitive domain, psychomotor domain and game performance. After the pretests, the study programs prepared for each group were applied for 8 weeks and followingly post tests were performed. While participants' game performance was determined by the Game Performance Assessment Instrument; their cognitive development was evaluated by a futsal-specific achievement test and psychomotor domain levels were evaluated by observation forms, both of which were developed by the researcher and performed before and after each practice. In the analysis of the data, Wilcoxon test was used for intra-group pretest/posttest comparisons and Mann Whitney U test was used for intergroup comparisons. SPSS 22.0 package program was used for statistical processes and the level of significance was taken as 0,05. The results of the study suggest that, there was no significant difference between TGM and DIM training programs in cognitive and psychomotor domain of athletes. However, significant changes were found in favor of TGM in terms of game involvement, on-the-ball (offence) and off-the-ball (defense) game performances.