Okul dışı öğrenme ortamlarının ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin fen bilimleri dersine yönelik ilgi, tutum ve motivasyonlarına etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı okul dışı öğrenme ortamlarının 7. sınıf öğrencilerinin fen dersine yönelik ilgi, tutum ve motivasyonları üzerindeki etkisini araştırmaktır. Araştırmada yarı deneysel yöntem, ön test son test kontrol gruplu deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmanın uygulama basamağı Ankara'daki bir ortaokulda 2016- 2017 eğitim-öğretim yılında ortaokul 7. sınıf öğrencileri üzerinde gerçekleştirilmiştir. Kontrol grubunda 35, deney grubunda 35 olmak üzere toplam 70 öğrenci araştırmanın çalışma grubunda yer almıştır. Veri toplama aracı olarak `Fen Dersine Yönelik Tutum Ölçeği`, `Fen Dersine Yönelik İlgi Ölçeği` ile ''Fen Bilimleri Dersine Yönelik Motivasyon Ölçeği'' kullanılmıştır. Veriler Bağımsız Gruplar için t-Testi ve Bağımlı Gruplar için t-Testi ile çözümlenmiştir. Kontrol ve deney grubunda araştırmanın uygulama basamağı araştırmacı tarafından gerçekleştirilmiştir. Kontrol grubunda deneysel bir işlem uygulanmamış ve fen bilimleri dersi öğretim programı takip edilerek öğrenci merkezli fen öğretimi yapılmıştır. Deney grubunda ise fen öğretimi sürecinde okul dışı öğrenme ortamları ziyaret edilmiştir. Deney grubunda fen bilimleri dersi öğretim programına uygun olarak ziyaret edilen okul dışı öğrenme ortamları içinde doğa gezisi, bilim şenlikleri, bilim müzesi, planetaryum, tropikal kelebek bahçesi, doğa ve tabiat tarihi müzesi yer almıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular okul dışı öğrenme ortamlarını ziyaret eden deney grubu öğrencilerinin fen dersine yönelik tutum, ilgi ve motivasyonlarının anlamlı seviyede geliştiğini göstermektedir. Ancak kontrol grubu öğrencilerinin ise tutum, ilgi ve motivasyonlarında anlamlı bir artış meydana gelmediği tespit edilmiştir. Bu sonuçlara dayanarak öğretim sürecinin okul dışı öğrenme ortamlarıyla da desteklenmesi gerektiği söylenebilir.

The purpose of this study is to research the effects of out of school learning environment on attitude, interest and motivation toward science course of 7th grade students. In the research, quasi-experimental method and experimental design with pretest posttest control group are used. The research is applied on 7th grade students in a secondary school in Ankara in 2016-2017 academic year. In study group of the research, 35 out of 70 students took part in control group and the other 35 out of 70 students took part in experimental group. `Scale of Attitude toward Science Course`, `Scale of Motivation toward Science Course` and `Scale of Interest toward Science Course` are used as data collection tools. Data were analyzed with Independent Samples t-Test and Dependent Samples t-Test. In control and experimental groups, application of the research is realized by the researcher. In control group, there isn't an experimental process but student centered science lesson is taught by following science lesson curriculum. On the other hand in experimental group, out of school learning environments are visited in science teaching process. Out of school learning environment being in accordance with the curriculum contains nature trip, science festival, science museum, planetarium, tropical butterfly garden, nature history museum. Findings from the research show that attitude, motivation and interest toward science course of the students in experimental group visiting the out of school learning environment are pretty improved but attitude, interest and motivation towards science course of the students in control group are not improved much. According to these results, it can be said that education process should be supported by out of school learning environments.