Üniversite öğrencilerinde sürekli öfke ve öfke ifade tarzı düzeyleri ile empati ve affedicilik düzeyleri arasındaki ilişki

Abstract

Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin sürekli öfke ve öfke ifade tarzı düzeylerinin empati ve affedicilik düzeyleri ile ilişkisini ve sürekli öfke ve öfke ifade tarzı düzeylerini, bireylerin cinsiyeti, yaşı, anne ve baba eğitim düzeyi değişkenlerine göre ortaya koymaktır. Araştırmanın çalışma grubunu 2018-2019 eğitim öğretim yılında, Ankara'da yer alan farklı üniversitelerde öğrenim görmekte olan 322 kadın, 178 erkek olmak üzere toplam 500 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada Sürekli Öfke ve Öfke İfade Tarzı Ölçeği, Temel Empati Ölçeği, Affedicilik Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırma ilişkisel tarama modeline dayalı betimsel bir çalışmadır. Araştırmanın bağımlı değişkeni sürekli öfke ve öfke ifade tarzı, bağımsız değişkenleri ise empati ve affediciliktir. Verilerin analizinde betimsel ve ileri istatistik teknikleri kullanılmıştır. Uygulanan her bir testten alınan puanlar arasındaki ilişkinin belirlenmesi için Spearman Sıra Farkları Korelasyon analizi uygulanmıştır. Değişken türüne göre ikili gruplarda (cinsiyet) dağılımın normal olduğu durumlarda bağımsız gruplarda t-testi, normal olmadığı durumlarda ise Mann Whitney-U testi kullanılmıştır. Yaş, anne eğitim düzeyi, baba eğitim düzeyi değişkenlerinde ise dağılımın normal olduğu durumlarda tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılırken; dağılımın normal olmadığı durumlarda Kruskal Wallis-H testi uygulanmıştır. Elde edilen veriler sonucunda sürekli öfke ile empati ve empati ile affedicilik arasında anlamlı ilişki ortaya çıkmamıştır. Öfke ifade tarzlarından öfkeyi dışa vurma ve öfkeyi içte tutma ile empati arasında negatif yönlü; öfkeyi kontrol etme ile empati arasında ise pozitif yönlü, düşük düzeyde, anlamlı ilişki bulunmuştur. Sürekli öfke ve öfkeyi dışa vurma ile affedicilik arasında negatif yönlü; öfkeyi kontrol etme ile affedicilik arasında pozitif yönlü, orta düzeyde, anlamlı bir ilişki ortaya çıkmıştır. Öfkeyi içte tutma ile affedicilik arasında ise negatif yönlü, düşük düzeyde, anlamlı ilişki bulunmuştur. Üniversite öğrencilerinde, empati düzeyinin düşük, orta veya yüksek seviyede olmasına göre sürekli öfke düzeyinin anlamlı olarak farklılaşmadığı; öfkeyi dışa vurma, öfkeyi içte tutma ve öfkeyi kontrol etme düzeylerinin ise anlamlı olarak farklılaştığı görülmüştür. Affedicilik düzeyinin düşük, orta veya yüksek seviyede olmasına göre sürekli öfke, öfkeyi dışa vurma, öfkeyi içte tutma ve öfkeyi kontrol etme düzeyinin anlamlı olarak farklılaştığı görülmüştür. Öfkeyi dışa vurma ve öfkeyi içte tutma düzeylerinde, erkek öğrencilerin ortalamasının kadın öğrencilerin ortalamasından anlamlı düzeyde yüksek olduğu görülmüştür. Yaş, anne eğitim düzeyi, baba eğitim düzeyi değişkenlerine göre ise sürekli öfke ve öfke ifade tarzı düzeyleri, anlamlı olarak farklılaşmamıştır.

The aim of this study is to examine the relationship between trait anger and anger expression style levels of university students with empathy and forgiveness levels, and the levels of trait anger and anger expression styles according to the variables of gender, age, and educational status of their parents. The participants of the study consists of 500 university students, 322 female and 178 male, studying at various universities in Ankara during the 2018-2019 academic year. The State- Trait Anger Scale, Basic Empathy Scale, Forgiveness Scale and personal information form were used as data collection tools. The research is a descriptive study based on relational screening model. Dependent variable of the study is trait anger and anger expression style and the independent variables are empathy and forgiveness. Descriptive and advanced statistical techniques were used in the analysis process. Spearman Rank Differences Correlation analysis was used to determine the relationship between the scores obtained from each test. In case of normal distribution, Independent groups' t-test was used and Mann Whitney-U test was used in cases where the distribution was not normal. Whereas One-Way Analysis of Variance (ANOVA) was used for the normal distribution of variables such as age, maternal and paternal education levels, Kruskal Wallis-H Test was used in cases where the distribution was not normal. The results obtained from the data have not revealed a significant relationship between trait anger and empathy and between empathy and forgiveness. A low level significant negative relation was determined between anger-out and anger-in among anger expression styles and empathy; a positive one between anger-control and empathy. There was a negative correlation between trait anger and anger-out and forgiveness; a positive, moderate, significant relationship between anger-control and forgiveness. On the other hand, a negative correlation was found between anger-in and forgiveness. In university students, it was found that the level of trait anger did not differ significantly according to low, medium or high level of empathy; anger-out, anger-in, and anger-kontrol levels differed significantly. The level of trait anger, anger out, anger-in and anger-control differed significantly according to low, moderate, or high level of forgiveness. Mean anger-out and anger-in levels of male students were significantly higher than female students. Trait anger and anger expression styles did not differ significantly according to the variables of age and education levels of parents.