An İnguiry on environmental valves in Turkey

Abstract

IX ÖZET Bu çalışma, ekonomik gelişmeyi çevresel değerlerin oluşması için bir ön koşul olarak gören postmateryalist tezine karşı empirik kanıt sunmaktadır. 1995 yılında İstanbul'da yapılmış olan bu araştırma, vatandaşların Yeni Ekolojik Paradigma'da (YEP) seslendirilen fikirlerle ilgili görüşleri hakkında veri sağlamıştır. Sonuçlar 1994 yılında Pennsylvania' da yapılmış olan bir araştırmanın sonuçlarıyla karşılaştırılmış ve sosyo-demografik değişkenler açısından incelenmiştir. İstanbul'da ve Pennsylvania' da YEP'e verilen desteğin benzerliği, çevre duyarlılığının gelişmiş ülkelerle sınırlı olmadığını göstermektedir. Dahası, Türkiye'de çevresel değerlerin toplumsal olarak makbul hale gelmiş olduğu ortaya konulmuştur. Bir `çevreci` ile `iyi bir vatandaş` in arzu edilen özelliklerinin karşılaştırılması, çevreciliğin iyi bir vatandaşın sahip olması gereken en önemli özellik olarak görüldüğünü, sosyal ve politik özelliklerin ikincil kaldığım göstermiştir. Genç ve iyi eğitimli bireylerde çevre duyarlılığının daha yüksek olduğu hipotezi bu çalışma tarafından reddedilmiştir. Bulgular sosyo-demografik değişkenlerin çevre duyarlılığı ile bivariate korelasyonlarının yanıltıcı sonuçlara yol açabileceğini göstermekte ve çevre duyarlılığı konusunda bireysel farklılıkların araştırılmasında algısal değişkenlerin göz önünde bulundurulmasının gerekliliği ortaya koymaktadır.

Vİİİ ABSTRACT This study presents empirical evidence against the postmaterialist thesis which sees economical development as a prerequisite for the existence of environmental values. A survey conducted in 1995 in Istanbul provided data on citizens opinions about ideas contained in the New Environmental Paradigm. Results were compared with those of a study conducted in Pennsylvania in 1994 and analyzed for socio-demographic parameters. Similar NEP support in Istanbul and Pennsylvania showed that existence of environmental concern is not limited to industrialized countries. Moreover, environmental values were found to have become socially desirable in Turkey. The comparison of the desired characteristics of an `environmentalist` with those of a `good citizen` suggested that environmentalism is the most important attribute of a good citizen, social and political characteristics being secondary. The hypothesis that younger and more educated individuals have higher environmental concern is refuted by this study. Findings suggested that analysis of bivariate correlations of socio-demographic parameters and environmental concern may cause misleading conclusions. Furthermore, cognitive parameters should be considered in attempts to explain individual differences in environmental concern.