Environmental management in Turkey: Case study of the comprehensive environmental fund

Abstract

VI ÖZET Pazar ekonomilerinde kamu harcamaları için detaylı olarak geliştirilmiş kurallar ve yöntemler bulunmaktadır. Ancak, optimal dağılımın sağlanması pazar güçlerine tamamiyle güvenmekle sağlanamaz. Karar verme sürecinde politik kararlılık yeterince güçlü olmadığı gibi, mali piyasalar da henüz gelişmiş ülkelerdeki olgunluk düzeyine erişmemiş. Ayrıca, demoktratik katılım çok zayıftır. Türkiye'de yeterince kapsamlı geliştirilmiş çevre politikalarına karşın, yetersiz yürütme ve uygulama sorunları, gelişmekte olan ülkelerde yaşanmakta olan tipik senaryolardır. Bu çalışmanın amacı, Türkiye'de çevre yönetimi ve finansmanı konularında yaşanmakta olan zorlukları incelemek ve daha etkin bir yönetim için öneriler getirmektir. Çevre yönetimindeki zorluklan anlayabilmek için çevre sektöründe görevli bürokratlar ve iş dünyasını temsil eden üst düzey yöneticiler ile detaylı mülakatlar yapılmıştır. Türkiye'nin hem ulusal hem de uluslararası çevre yükümlülüklerini yerine getirmesi gerekmektedir. Çevre Kirliliğini Önleme Fonu bu hedeflerin yerine getirilmesinde etkin bir araç olabilecek kapasitededir. Bu çalışmada Çevre Fonu detaylı olarak incelenmiştir. Çevre politikalarını desteklemesi gerekirken sadece mali bir enstrüman işlevi gördüğü sonucu ortaya çıkmıştır, idari yapısının zayıf olması, katılımcı ve bütüncül karar verme sürecinin bulunmaması, Çevre Bakanı'nın kararlarının politik tercihlerlerden etkileniyor olması, ve şeffaflık, hesap verme ve sürdürülebilirlik gibi temel kavramların uygulanmıyor olması Çevre Fonu'nun etkin yönetilmemesindeki bazı etkenlerdir. Sonuç olarak Çevre Kirliliğini Önleme Fonu'nun kaldırılması ve yerine yeni bir yapının getirilmesi önerilmektedir.

IV ABSTRACT In market economies, a well-developed body of rules and procedures exist to ensure that public funds are spent for the benefit and general interest of the public at large. However, market forces cannot be easily relied upon in most developing countries to ensure optimum distribution of public funds. Most importantly, political authority is not strong enough to enforce decisions, capital and financial markets are not sufficiently mature, accountability and transparency are not practiced to enable effective use of resources and democratic participation is low within the decision-making process. The conflict experienced in Turkey between an adequately designed environmental policy armed with weak capabilities of policy implementation and enforcement is a typical scenario observed in developing countries. This study attempts to evaluate the difficulties faced in environmental management in Turkey and focuses on a specific instrument to assess environmental financing. Turkey needs to ensure implementation of the basic principles stated in its environmental policy to fulfill national and international obligations. Key respondent interviews were conducted with representatives from the public sector and the private sector in order to assess the current status of environmental management in Turkey. The broad nature of environmental management necessitated the need to focus on a specific issue, namely the Environmental Pollution Prevention Fund. The Environmental Fund is argued to be an instrument that could ideally facilitate environmental financing in Turkey. The paper examines the success of Turkey at utilizing this instrument optimally and concludes that the Fund is merely a fiscal instrument leading to the sub-optimal use of public funds. It has been observed that the organizational structure of the Fund does not support a participatory and integrative approach, the Minister of Environment as the Paymaster has been given full decision-making authority whereby decisions have been influenced by political preferences, the lack of a managerial strategy has resulted in inadequate planning instruments in order to effectively carry-out fund management, and, key principles such as managerial accountability,transparency and sustainability have not applied. The study concludes that the Environmental Pollution Prevention Fund needs to be abolished. A new structure is recommended as a best attainable solution for environmental financing in Turkey.