Türk resim sanatında renk kullanımı

Abstract

`Türk Resim Sanatında Renk Kullanımı` başlıklı bu eser metin çalışmasında rengin tanımı yapıldıktan sonra renk kuramlarına değinilmiş, `rengin nitelikleri` başlığı altında renk olgusu; psikolojik yaklaşım, fiziksel yaklaşım ve psikofiziksel yaklaşım bağlamında örneklendirilerek açıklanmış, rengin maddesi boya ele alınmıştır.Eski çağlardan 19. yüzyıla ve günümüze kadar olan süreçte Batı Resim Sanatında rengin kullanımı ve resim sanatına yansıması araştırılmıştır. Türk Minyatür sanatında biçime yaklaşım ve renge kısaca değinilerek, Türk resim sanatında gruplar ve bireyler bağlamında renk; 19. yüzyıl ressamları- İlk Türk ressamları, Çağdaş Türk resminin ilk dönemi – 1914 / Çallı Kuşağı, Müstakil Ressamlar ve Heykeltıraşlar Birliği, D Grubu, Yeniler Grubu, Onlar Grubu ve 1960'lı yıllardan günümüze baskın bir şekilde renk kullanan sanatçılar ve resimlerinden örnekler irdelenmiştir.Türk Resim Sanatında renk kullanımı gruplar bağlamında, bazı istisnalar olsa da genelde Batı Sanatında renk kullanımının bir yansıması olarak görselleşmiş ancak bireysel özgünleşme arayışında olan sanatçılarda renk kullanımı daha deneysel ve özgür bir şekilde ortaya çıkmıştır. Yine de Türk Resim Sanatında, sanatçıların yapıtlarında, genelleme yapılacak olursa, baskın bir şekilde yer almış olmakla birlikte renk, başlı başına ana öğe ya da ana biçimsel yapı, formun maddesi ya da temel yapısı olarak belirgin bir şekilde işlev kazanmamıştır.Güliz Baydemir'in resimlerinde biçimsellik ve bu biçimselliğe rengin etkisi incelenmiş ayrıca elde edilen sonuçlarla ilişkilendirilmiştir. Resimlerinde açık–koyu, ışık-gölge ve desen yapısıyla kurgu oluşturulduktan sonra renkle atmosfer etkisi elde etmek amacıyla ve çoğu zaman nesnenin öz renginden uzaklaşılarak, renk özünün ve doygunluğunun sembolik olarak kullanımı görselleşmektedir

In this work titled `Use of Colour in Turkish Painting`, after defining the color, the theories of color are mentioned, and then under the heading of `Qualities of Colour`, the color is explained from a psychological, physical and psycho-physical approach with examples. Also the paint, the material of color, is examined in this study.The use of colour and its reflection to art of painting in the Western Art of Painting from old ages to 19th Century and till today has been researched.The study explains briefly the approach to form in the Turkish Miniature and the color, with examples from different groups and individuals of the Turkish art of painting, including 19th Century Painters, First Turkish Painters, First Period of Contemporary Turkish Art – 1914 / Age of Çallı, Association of Individual Painters and Sculptors, Group D, New Painters Group, Group 10s and the artists using the color dominantly from 1960s till today.The use of color in the Turkish Painting in terms of groups has been generally visualized as a reflection of use of color in the Western Art, but the artists seeking individual authenticity have been and worked more experimental and free. Still, in works of arts of Turkish painting, even though the painters have generally used the color in their paintings dominantly, the color has never acquired a distinct function as the main element or main formal structure, or main structure or substance of form. The works of Güliz Baydemir have been examined in elements of form and the impact of color to this form, and have also been correlated with the findings obtained. In her paintings, after creating the construction with light-dark, light-shadow structure, she uses the hue and saturation of color as a symbol in order to obtain the atmospheric effect with color and mostly, by moving away from the real color of the object.