20. yüzyıl resminde bitkisel motiflerin estetiksel bağlam ve plastik açıdan irdelenmesi

Abstract

İnsan ve doğa ilişkisi sözkonusu olduğunda akla ilk önce bitkiler gelir. Bitkiler, temel yaşam gereksinimlerinin karşılanmasında olduğu kadar, insanın içinin oluşmasında ve duygularının anlatımında da en önemli doğal varlıktır. Çağlar boyunca çeşitli kültürlerde gelişen bitki sembolizmi, insan doğa ilişkisinin göstergesi olmuştur. Toplumsal, ekonomik, dinsel vb. sistemlerdeki değişimler, doğaya bakışta belirleyici olmuş; buna paralel yaklaşımlar sanata yansımıştır.Resim sanatında bitkisel motifler, sembolik, dekoratif ve dışavurumcu olarak üç temel yaklaşımla betimlenmiştir. Sembolik anlamlar yüklenen bitkiler daha çok dinsel olanı ifade etmekte kullanılmıştır. Mimaride, plastik sanatlarda ve gündelik kullanım için üretilmiş pek çok üründe bitkisel motifler süsleme amacıyla dekoratif biçimde kullanılmıştır. Bitkisel motifler biçim, doku, renk gibi özelliklerindeki çeşitlilikle, sanatçılara özgürce yaratıcılık ve dışavurum olanağı sağlamıştır.Endüstri devrimi sonrası seri üretimle, doğaya bakışta ve doğanın sanata yansımasında büyük değişimler olmuştur. 20. Yüzyılda egemen estetik bağlam, teknolojinin doğaya baskınlığına dayanır. Yüzyılın başlarında doğaya yönelik yıkıcı, tüketici yanları öngörülmeden; makineleşmeye ve seri üretime övgü imgeleri üretilmiştir. 20. Yüzyıl doğayı paketleme çağıdır.İçinde bulunduğumuz 21. Yüzyılda doğa, insan, hayvan, bitki bütününü gözeten bir düşünün önemi belirginleşmiştir. 20. Yüzyıl boyunca izlenen politikalar ve tüketime dönük teknolojik bulgular ile doğal yaşamın bütün olarak örselendiği gerçeği, yeni bir doğa kavrayışını gerekli kılmaktadır. Çalışmada bu perspektiften, resimde bitkisel motifler üzerinde yoğunlaşarak 20. Yüzyıl sanatı irdelenmiştir.

Plants come to mind at first when the relationship of human and nature come into question. Plants are the most important natural beings for forming the core of human and expressing feelings as well as supplying the vital requirements. Botanical symbolism growing in various cultures throughout the ages has become the indicator of human and nature relationship. Changes in the social, economical, religious and other regulations have played a crucial role in the attitude towards the nature and the similar approches have been reflected in the art.In art of painting, botanical imagery is described in three basic approaches such as symbolic, ornamental and expressive. Plants, which are assigned symbolic meanings, are mostly used for expressing the religious ones. Botanical imagery is decoratively used for the purpose of ornament in architecture, plastic arts and a lot of goods produced for the daily use. This type of imagery offers artists opportunity for independent creativity and expression.After the Industrial Revolution, fundamental changes came out in attitude towards the nature and the reflection of nature in the art with the mass production. In the 20th century, dominant aesthetical context was based on the prepotency of technology. At the beginning of the century, praises towards the mass production and mechanisation increased without envisaging the destructive and depletory effects against the nature. This was the century for packaging the nature.A thought regarding the whole nature, human, animals and plants has come into focus in the 20th century we are going through. Policies which were followed throughout the 20th century, technologic evidences directed at consumption and the truth of disturbed natural life require a new natural uderstanding. In this work, 20th century art within this perspective is studied by concentrating on the botanical imagery in the piainting art.