The Last Unicorn eseri üzerinden beden-ses ilişkisinin araştırılması: Bedenin uzantısı olarak ses

Abstract

Somatik çalışmalar, doğaçlama pratikleri ve ses-hareket terapi teknikleri aracılığıyla, bedenin hissedilen yoğunluğunun genişlemesi ve yoğunlaştırılmış bir performans alanının yaratılması, `The Last Unicorn Eseri Üzerinden Beden-Ses İlişkisinin Araştırılması: Bedenin Uzantısı Olarak Ses` eser metninin genel araştırma bağlamını oluşturmaktadır. Özelinde ise, bedenin hareketsel titreşimleri ile vokal titreşimlerinin organik birlikteliği; vokal titreşimlerin, harekete dışsal bir tasarım katmanı olarak değil, harekete içkin biçimde açığa çıkan, bedenin sessel uzantısı olarak özümsenmesi araştırılmaktadır. `The Last Unicorn Eseri Üzerinden Beden-Ses İlişkisinin Araştırılması: Bedenin Uzantısı Olarak Ses` eser metninde, Butoh, Dinamik Genişleme ve Skinner Releasing hareket tekniklerinin ortaya çıkma ve yaygın olarak icra edilme bağlamı incelenmekte; bu tekniklerin performansçı-koreografın öznel/sübjektif filtrelerinden geçerek eser yaratım sürecine dahil olma biçimi tartışılmaktadır. Farklı algı ve gerçeklik katmanları arasında bir aracı olan, fiziksel ve duyusal imgelerle çalışarak dönüşümü bedenleştiren şaman figürünün, Unicorn karakterinin yaratılmasındaki merkezi rolü incelenmekte; ayrıca, eser yaratım ve sahneleme sürecinin dökümü üzerinden, koreografi yaratma pratiğinin kişisel haritası çıkartılmaktadır. `The Last Unicorn Eseri Üzerinden Beden-Ses İlişkisinin Araştırılması: Bedenin Uzantısı Olarak Ses` eser metni; bedenin dinlenmesi, halihazırda sahip olduğu içsel kaynakların tetiklenmesi ve `sesbeden`in aktive edilmesi yoluyla, eserin kendi kendisini oluşturabileceğinin pratiğini ve teorisini içermekte ve önermektedir.ANAHTAR KELİMELER: Performans, Çağdaş Dans, The Last Unicorn, Ses Hareket Terapisi, Şamanizm

Through somatic works, improvisational practices and voice-movement therapy techniques; body's emotional intensity expansion and the creation of an intensive performance space forms the scope of the context of this thesis `Research of Body-Sound Relation thru The Last Unicorn Piece: Sound as an Extantion of the Body`. In specific, organic unity of body's motional and vocal vibrations being, not as an external design layer for the movement but as an expression of body's audial part immanently to the movement is observed. The contexts of emergence and being commonly implementation of Butoh, Dynamic Expansion and Skinner Releasing movement techniques and the way to integrate these techniques, through passing from subjective filters of performer-choreographer to the creation process of the performance are examined.The main role of creating Unicorn character of a Shaman figure, being a medium between layers of different perception and reality while embodying transformation through practicing physical and sensory images, is examined. Also, through the creation process and documentation of the performance, a personal map of choreography is being exercised. The thesis `Research of Body-Sound Relation thru The Last Unicorn Piece: Sound as an Extantion of the Body` suggests and embraces practice and theory of performance generating itself through the listening of the body, triggering of internal sources that are already inside and the activation of `soundbody`.ANAHTAR KELİMELER: Performans, Çağdaş Dans, The Last Unicorn, Ses Hareket Terapisi, Şamanizm