Luciano Berio`nun müziğinin solo gitar için Sequenza XI adlı eseri bağlamında incelenmesi

Abstract

Solo gitar için Sequenza XI adlı eserin bestecisi Luciano Berio, 20. yüzyılın en önemli bestecilerinden biridir. O'nun yaşadığı 20. yüzyılda, izlenimcilikten geç romantik stile, yeni klasikçilikten işlevsel müziğe, dodekafoniden total seriyalizme, rastlamsallıktan elektronik müziğe, minimalizmden post modern anlayışa kadar pek çok yeni fikir ve müzik stilinin ortaya çıktığı görülmektedir. Bu yüzyılda gitar edebiyatı, gitarist ve gitarist olmayan bestecilerin yazdığı eserlerle şekillenmiştir. Özellikle bu yüzyılın ikinci çeyreğinden itibaren, gitarist olmayan bestecilerin repertuvara katkısı büyük olmuştur. Gitar repertuvarının önemli eserlerinden Sequenza XI'i besteleyen Luciano Berio 1925-2003 yılları arasında yaşamıştır. Müziğinde avangart stilleri özümseyip, geçmişle bağ kuran Berio'nun solo çalgılar için yazdığı Sequenza serisi, O'nun enstrümancıya ve enstrümana yaklaşımı açısından örnek bir katalog niteliği taşımaktadır. Gitar için olan Sequenza XI, klasik ve flamenko gitar geleneklerini harmanlamayı amaçlamış ve yoğun bir dokuyla bezenmiş bir eserdir. Gitar Sequenza'sı hem gitarcılar, hem de besteciler için incelenmeye değer bir eser niteliği taşımaktadır.

Luciano Berio is one of the most distinguished composers of 20.century. In his era, styles such as impressionism, post romanticism, neo classism, dodecafonism, total serialism, indeterminism, electronic music, minimalism have been emerged. Classical guitar repertoire has also been affected by this era and further expanded with the works of both guitarist and non-guitarist composers. Especially after second quarter of the century, non-guitarist composers added lots of works to repertoire. Berio (1925-2003), mainly an avangarde composer, was also in touch with old styles and his work Sequenza XI is a select piece considering his approach to instruments and instrumentalists. In Sequenza XI, he used flamenco and classical techniques and throughly weaved them together in a clinical manner. Sequenza XI is proved an important piece to analyse both for instrumentalists and composers alike.