Çağdaş dans koreografisinde beden efor ilişkisi

Abstract

Kendisine yenilmemek adına mücadele veren bir dansçının sahne üzerindeki fiziksel ve duygusal çaba sergileme sürecinin esere dönüştüğü bu çalışmamda, var oluşsal bir özellik olan `hayatta kalma` güdüsünün gerektirdiği dayanıklılık, solo ve grup koreografilerinin yaratımında önemli bir etken olmuştur. Hareket aracılığıyla, fiziksel(biyolojik) ve zihinsel(psikolojik) boyutta sınanan beden ayni zamanda kendi limitlerini mekan, zaman ve çevresel faktörler ve duyusal kapasite düzeyinde de zorlamaktadır. Yapılan çeşitli fiziksel çalışmalarla dansçı bedeninin kapasitesi belirlenerek, söz konusu kapasitenin ve limitlerinin ne kadar esnetilebileceği araştırılmıştır. Dayanıklılığı artırma amaçlı egzersizleri kendi bedeninde uygulayan dansçı, aldığı bedensel geri bildirimi analiz etmiştir. Solo koreografisinde `bırakmamak` ve `devam etmek` temaları üzerinde durulmuştur; dansçı, kendi bedenini ve bedeninin limitlerini araştırarak elde ettiği verilerin ışığında, fiziksel ve zihinsel boyutta sınandığı, dayanıklılığın sürdürülebilirliği üzerine bir eser üretmiştir. Grup koreografisinde ise, on altı dansçının kendi beden potansiyelleri ve kapasitelerinden yola çıkılarak, mevcut dayanıklılık potansiyellerinin bir üst asamaya taşınması hedeflenmiştir. Bu koreografide, farklı efor dinamiklerinin edimi sonucu dansçıların bedenlerindeki dönüşüm gözlemlenmiştir. Bununla birlikte, hareket secimi bağlamında bireysel performansın sunduğu özgürlük ile kolektif performansın gerektirdiği farkındalık vurgulanmıştır.ANAHTER KELİMELER: Çağdaş dans, Laban Hareket Analizi, Beden, Efor, Dayanıklılık, CrossFit, DU

The process of a dancer who is making a physical and emotional effort, in order not to be defeated by herself, has become the essence of this work. The notion endurance, required by the existential instinct that is survival, has played a great role in the creation of solo and group choreographies.Via movement, the body is tested on a physical (biological) and mental (psychological) level. In the same token, it challenges its limits through space, time, circumferential factors and as well as in the plane of sensorial capacity. After determining the capability of the dancer body through various physical activities, the dancer researches the flexibility of the limits of this capacity. Applying the endurance increasing exercises on her own body, the dancer analyzes the feedback she receives from her process.In the solo choreography, themes such as `not giving up` and `pushing through` are the main foci. The dancer creates a piece about the sustainability of the endurance where the body is tested both on physical and mental level; through the guidance of the data she has obtained while researching her body and its limits. In the group choreography, the process evolves around the sixteen dancers' own body qualities, where the aim is to carry their endurance potential onto the next level. In this choreography, the transformation in the dancers' bodies caused by the embodiment of different effort dynamics is observed. Furthermore, in the context of movement choices, the liberation that individual performance provides and the awareness that collective performance requires, are strongly emphasized.Key Words: Contemporary dance, Laban Movement Analysis, Body, Effort, Endurance, CrossFit, DU RESİMLER LİSTESİ