Sınırlandırılmış alanda koreografik araştırma

Abstract

Tez eserimde, sınırlı alan olarak tanımlanan bir metrekarelik mekânda tekil ve çoğul olmanın yollarını araştırdım. Bir bedenin sınırlı bir mekâna yerleşme sürecinde ortaya çıkan farklı yöntemleri incelemeye çalıştım. Eserde, 14 kişinin obje-mekân olarak tanımlanabilecek bir kutuyu taşıma eyleminin sahne-seyirci ilişkisini farklılaştırdığını deneyimledim. Seyircinin yerleştiği ve bir metrekarelik kutuyu çevreleyen dört yönü de dikkate aldım. Bu araştırmada hareket kadar ses skorları da koreografik yapının ayrılmaz bir parçası oldu.Merkez ve periferi kavramlarını hem bir metrekarelik mekân için hem de sahne olarak kullanılan giriş-fuaye alanı için inceledim. Bu eser ile yere özgü çalışma şekillerine yeni bir önerge sunmayı hedefledim. Mekânın bedeni ve bedenin mekânı bu sorgulamanın ana yapısını oluşturmaktadır. Koreografik yaklaşım, mekânın algısı ve bu deneyimin yeniden yapılandırılması üzerine gerçekleştirilmiştir. Bir metrekareden oluşan bir kutu yüzeyinin gösteri alanı olarak ele alınmasıyla bir objenin gösteri mekânına dönüşme potansiyelini kullanmak istedim. Ayrıca bu bir metrekarelik alanın farklı mekânlara taşınabilir olması ile sahne yapısının bağımsız olabilme imkânlarını araştırdım. Eskişehir Anadolu Üniversitesi Devlet Konservatuvarı, Sahne Sanatları Bölümü, Tiyatro Anasanat Dalı'ndaki tiyatro öğrencilerim ile 2014 yılında `1 Metrekare/1Dakika` isimli eserin ilk versiyonunu tamamlayıp İstanbul Modern Sanat Müzesi'nde sergiledim. 2019 yılında MSGSÜ İDK. Çağdaş Dans Anasanat Dalı birinci sınıf öğrencilerim ile eseri repertuvar dersi olarak `1M2` başlığı ile yeniden ele aldım ve ikinci versiyonunu MSGSÜ İDK. Çağdaş Dans Anasanat Dalı'nın fuayesinde sergiledim.ANAHTAR KELİMELER: Sınırlı alanda hareket, Ses alanı, Yere özgü, Obje-mekân, Mekân algısı

In my thesis, I searched the ways to become singular and plural in a square meter space defined as a limited space. I tried to examine different methods which appears in the process of placing a body in a limited space. In the work, I have experienced that the act of 14 people carrying a box which is defined as an object-space, might differentiates the relationship between the scene and the audience. I also considered the four sides that the audience settled and surrounded the box of one square meter. In this research, the sound scores became an integral part of the choreographic structure as well as the movement. I examined the concepts of the centre and the periphery both for the one square meter space and for the entrance-foyer space which used as a stage. With this piece, I aimed to present a new proposal for site-specific work styles. The body of the space and the space of the body are the main structures of this inquiry. The choreographic approach is based on the perception of space and the reconstruction of this experience.I wanted to use the potential of transforming an object into a performance space by treating a box surface of one square meter as a stage. I also explored the possibilities of a non-spatial stage structure by the fact that this one square meter area can be moved to different places. In 2014, I completed the first version of the work titled `1Metrekare/1Dakika` and exhibited it at the Istanbul Museum of Modern Art with my theatre students at Eskişehir Anadolu University State Conservatory, Stage Arts Department, Theatre Unit. In 2019, I reconsidered the piece with the title `1M2` as a repertoire course with my first year students at Mimar Sinan Fine Arts University Istanbul State Conservatory (MSFAU ISC.) Contemporary Dance Department, I presented the second version in the foyer of the MSFAU ISC. Contemporary Dance Department.KEY WORDS: Movement in limited space, Soundscape, Site-specific, Object-space, Perception of space