Birinci ve ikinci beş yıllık kalkınma planları döneminde Türkiye`de egitimin gelişimi

Abstract

Daha çok kişiye daha kaliteli eğitim götürmek, güncel eğitim amaçlarının en önde gelenidir. Bu amaçların rakamsal göstergeleri okullaşma ve öğretmen/öğrenci oranlarıdır. Türkiye'de her tür eğitimin ne gibi bir gelişim ve dağılım gösterdiğini saptamayı amaçlayan araştırma bunun yanında ileriye dönük planlamalara ışık tutması bakımından da önem taşımaktadır.Araştırmanın başlangıç tarihine kadar yayınlanması tamamlanmış istatistikler, kapsanan zamanı sınırlayıcı unsur olmuştur. Yayınlanmış istatistiklerden ham verilerin elde edilmesi dahi oldukça yoğun ve uzun çalışmaları gerektirmiştir. Elde edilen bu verilerden hareketle birçok yönden çözümlemeler yapılmış ve yorumlamaya imkan verecek sonuçlara ulaşılmıştır.Türkiye eğitiminin sayısal ve oransal gelişimi incelenerek okullaşma oranı ve öğretmen/öğrenci oranı bakımlarından illerin 1963 ve 1972'deki durumlarını yansıtan haritalar yardımıyla kalitatif ve kantitatif olarak eğitimin ülkeye dağılımı irdelenmiştir. Diğer taraftan illerin okullaşma ve öğretmenleşme durumları ile gelişmişlik düzeyleri arasındaki, ayrıca Türkiye toplamına göre kapsadıkları çağ nüfusu ile öğrenci, öğrenci ile öğretmen yüzdeleri arasındaki ilişkilerin varlığı ve niteliğini ortaya çıkarıcı yaklaşımlarda bulunulmuştur. Buna ilaveten, illerin dolayısıyla Türkiye toplamının 1963-1972 arasında eğitimin tüm kademe ve türlerinde gösterdiği gelişimin yönünü, manidarlığını saptayıcı çalışmalar yapıldı.Genel olarak Türk eğitimi olumlu yönde ilerlemektedir. Aynı zamanda bölgesel farklılıkları giderici gelişme eğilimi görülmektedir. İllerin eğitim durumları ile gelişme düzeyleri arasında giderek zayıflayan fakat manidar bir ilişkinin varlığı ortaya çıkarken barındırdıkları çağ nüfusuyla çok daha yakından ilgili oldukça kuvvetli ilişkilerin oluşu dikkati çekmektedir.

To bring more quality education to more people is the most prominent aim of the current education. Numerical indicators of these objectives are schooling and teacher / student ratios. This study aiming at identifying the development and distribution of all types of education in Turkey is also important in shedding light to forward plantings.Statistics publications of which completed until the start of the research have been the factor limiting the covering time. Even obtaining raw data from published statistics required extensive and long studies. Based on these data, analyzes have been made and interpreted in many ways, and results have been reached.The numerical and proportional development of Turkey's education has been examined with the help of maps reflecting the situation of the provinces in 1963 and 1972 in terms of education and teacher / student ratio both in qualitative and quantitative dimensions. On the other hand, approaches have been made related to the schooling and teacher status of provinces and development between levels, as well as the population ages they cover with Turkey based on the total students. In addition, studies have been conducted to determine the direction and significance of the development in all levels and types of education in 1963-1972 in Turkey. In general, Turkish education have been progressing positively. At the same time, there is a tendency to end regional differences. The existence of an increasingly weak but significant relationship between the educational levels and development levels of the provinces is true, and it is noteworthy that there are very strong relations with the age population that they are hosting.