Bilişsel-davranışçı yaklaşıma ve hobi terapiye dayalı ?umut eğitimi programları?nın ilköğretim öğrencilerinin umutsuzluk düzeyine etkisi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, Bilişsel-Davranışçı Yaklaşıma ve HobiTerapiye dayalı olarak hazırlanan umut eğitimi programlarının ilköğretimöğrencilerinin umutsuzluk düzeyine etkisini incelemektir. Araştırma, iki deney,plasebo ve kontrol gruplu ön-test, son-test ve izleme modeline dayalıdeneysel bir çalışmadır.Araştırma, Ankara İli Altındağ İlçesi Halil Naci Mıhçıoğlu İlköğretimOkulu yedi ve sekizinci sınıflarında öğrenim gören öğrencilerlegerçekleştirilmiştir. Bu öğrencilerle yapılan uygulama ve değerlendirmesonucunda, umutsuzluk düzeyi en yüksek olan öğrencilerden toplam 52öğrenci her gruba 13 kişi olmak üzere tesadüfi yöntemle atanmıştır.Araştırmanın bağımlı değişkeni olan umutsuzluk Beck UmutsuzlukÖlçeği ile ölçülmüştür. Ölçek, deney, plasebo ve kontrol gruplarına ön testolarak verilmiştir. Birinci deney grubuna, araştırmacı tarafından geliştirilenBilişsel-Davranışçı Yaklaşıma dayalı umut eğitimi programı, ikinci deneygrubuna ise yine araştırmacı tarafından geliştirirlen Hobi Terapiye dayalıumut eğitimi programı 11 oturum halinde uygulanmıştır. vPlasebo grubuna 6 oturumluk plasebo uygulaması yapılmış, kontrolgrubuna ise herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Son test, deney grubuuygulamaları bittikten sonra, izleme ölçümleri ise, deneysel uygulamalarınbitiminden 35 gün sonra alınmıştır.Uygulanan deneysel işlemin sonucunda elde edilen bulgular ?karışıkdesenler için varyans analizi ? yöntemi ile incelenmiştir ve toplam umutsuzlukpuanları açısından her iki deney grubu lehine anlamlı bir farklılık gözlenmiştir.Yani, hem Bilişsel-Davranışçı yaklaşıma dayalı eğitim programı, hem deHobi Terapiye dayalı eğitim programı ilköğretim öğrencilerinin umutsuzlukdüzeyleri üzerinde anlamlı ölçüde etkili bulunmuş ve her iki programınyarattığı etki izleme ölçümlerinde de devam etmiştir. Her iki programınyarattığı etki arasında ise anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Sonuçlar,Bilişsel-Davranışçı Yaklaşım ve Hobi Terapinin umutsuzluğa etkisi ile ilgililiteratür göz önünde bulundurularak yorumlanmıştır.

The aim of the present study is to investigate the effect of hopetraining program on primary school children hopelesness level based onCognitive-Behavioral Approach and Hobby Therapy. The study is anexperimental study including two experiments, placebo and pre-post testand follow-up with control group. The subjects are 7th and 8th grade students of Halil Naci Mıhçıoğluprimary school in Altındağ district, Ankara. After application and assesmentprocedures to the subjects, a total of 52 students, whose hopelessnessscores were highest, were selected randomly and put into 4 groups of 13students each.The dependent variable of the study, that is hoplesness of thechildren, was measured by the Beck Hopelessness Scale. The scale isgiven to experiment, placebo and control groups as pre-test. The hopetraining program, developed by the researcher and based on Cognitive -Behavioral Appproach, was applied to the first experiment group. On theother hand, the hope training program, developed by the researcher andbased on Hobby Therapy, was applied to the second experimental group in11 sessions.6 sessions placebo practice were applied to placebo group. Noapplication was done to control groups. After finising the experimentalapplications post-tests were done. Follow-up measurements conducted35 days after all aplications were completed.The findings were examined by using varians analysis for mixeddesign. The results shows that there is a significant difference for both of thetwo experimental groups according to the hopelessness scores. In moredetail, both of the educational programs based on cognitive behavioralapproach and on hobby therapy were found to be effective on primary schoolstudents? hopelessness level and their impact was found to last till the followup measurement. However there was no difference between the effects ofboth programs. Results interpreted in terms of Cognitive-BehavioralApproach and Hobby Therapy by taking into consediration the relevantliterature.