Üniversite öğrencilerinin ingilizce konuşma becerilerinin gelişiminde yaşadıkları sorunlar ve çözüm önerileri

Abstract

Bu araştırmada Ankara'da bir devlet üniversitesinde 2018-2019 eğitim ve öğretim yılında Yabancı Diller Yüksekokulu'nda alınan Genel İngilizce derslerinde konuşma becerisinin öğretme-öğrenme boyutuna yönelik olarak yaşanan sorunlar ve çözüm önerilerinin öğrenci ve öğretim görevlilerinin görüşleri açısından değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırma kapsamında nitel ve nicel araştırma yöntemleri birlikte kullanılmış, model olarak durum çalışması modeli kullanılmıştır. Çalışma grubunu 2018-2019 akademik yılında yabancı diller yüksekokulunda öğrenim gören 201 öğrenci ve en az bir yıl ders vermiş altı İngilizce öğretim görevlisi oluşturmaktadır. Araştırma verileri öğrencilerden anket ve öğretim görevlilerinden odak grup görüşmesi yoluyla toplanmıştır. Elde edilen nicel verilerin analizinde SPSS 21.0 programı aracılığıyla frekans ve yüzde değerleri bulunmuş, nitel verilerin analizinde ise betimsel ve içerik analizi yöntemlerinden yararlanılmıştır. Çalışma sonucunda ulaşılan sonuçlara göre öğrenciler ve öğretim görevlileri öğretim sürecine dair öğrenme ortamları, içerik ve kullanılan yöntem ve tekniklerde bazı sorunların yaşadığını belirtmişlerdir. İçeriğin genel olarak tekdüze bir yapıya sahip olması, derslerin ders kitabı ağırlıklı işlenmesi ve ödevlerin konuşma becerisini geliştirmekten uzak olması bahsedilen sorunlar arasındadır. Sınıflarda aynı bölümden kişilerin yer alması, konuşma becerisinin ayrı bir ders olarak işlenmesi, tiyatro oyunlarına yer verilmesi ve konuşma becerisine ayrılan zaman artırılarak öğretim programının devamlı ve önemli bir parçası haline getirilmesi iki grup tarafından da önerilen çözümlerdir. Öğrenen temelli bir program, görev temelli ve sosyal yapılandırmacı bir öğretim anlayışı önerilmektedir.

In this study, it is aimed to find out the problems encountered by university level students in terms of the teaching-learning component concerning speaking skill in English lessons provided by the School of Foreign Languages throughout 2018-2019 academic year in a state university in Ankara and the proposed solutions by the students and instructors. In this study, both qualitative and quantitative research methods were used, and case study research design was adopted. Two hundred and one students who studied at the preparatory school during 2018-2019 academic year and six instructors who had at least one year of teaching experience in the field were included in the study group. The research data were obtained via questionnaires from the students and a focus group interview with the instructors. To analyze the data from the questionnaire, descriptive statistics method was used. Percentage and frequency values were accumulated via SPSS 21.0 program. In the analysis of the focus group interviews, qualitative content analysis technique was used. According to the results, students and instructors reported that they went through some difficulties in terms of learning environment, content and techniques and methods used throughout the teaching process. That the content was composed of monotonous patterns, lessons were mostly based on course books and homework assigned were far from improving speaking skills were among the problems. Among the solutions proposed were that classrooms should include people from the same department, more role-play activities should be integrated into the curriculum and the curriculum must contain separate speaking skill lessons as an important part of it. Also, a learner-centered curriculum, task-based teaching and social-constructivist teaching approaches were recommended.