Öğretmenlerin mutluluk korkusunu yordayan değişkenlerin belirlenmesi

Abstract

Bu araştırmada öğretmenlerin yaşam doyumlarının, ilişkilerle ilgili bilişsel çarpıtmalarının ve psikolojik kırılganlıklarının mutluluğa ilişkin korkuları üzerindeki etkisi incelenmiştir. Çalışma grubu; 2020-2021 eğitim öğretim yılında Hakkari ili ve ilçelerinde görev yapmakta olan ve araştırmaya gönüllü katılan 738 öğretmenden oluşmaktadır. Çalışma grubundaki öğretmenlerin 394'ü (%53.39) kadın ve 344'ü (%46.61) erkektir. Araştırma verilerinin toplanmasında Kişisel Bilgi Formu, Mutluluk Korkusu Ölçeği, Yaşam Doyumu Ölçeği, İlişkilerle İlgili Bilişsel Çarpıtmalar Ölçeği ve Psikolojik Kırılganlık Ölçeği kullanılmıştır. Mutluluk korkusu, yaşam doyumu, ilişkilerle ilgili bilişsel çarpıtmalar ve psikolojik kırılganlık puanlarının demografik değişkenlere göre anlamlı farklılık gösterip göstermediğini belirlemek için Bağımsız Örneklem T Testi ve Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) kullanılmıştır. ANOVA'da anlamlı farklılığın gözlenmesi sonucunda LSD ve Dunnet T3 testleri yapılmıştır. Mutluluk korkusu, yaşam doyumu, ilişkilerle ilgili bilişsel çarpıtmalar ve psikolojik kırılganlık düzeyleri arasında anlamlı ilişki olup olmadığının belirlenmesi için Pearson Korelasyon Analizi kullanılmıştır. Yapılan analiz sonucunda mutluluk korkusu ile yaşam doyumu arasında negatif yönde düşük düzeyde, ilişkilerle ilgili bilişsel çarpıtmalar arasında pozitif yönde orta düzeyde ve psikolojik kırılganlık arasında pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Yaşam doyumu ile ilişkilerle ilgili bilişsel çarpıtmalar ve psikolojik kırılganlık arasında negatif yönde düşük düzeyde, ilişkilerle ilgili bilişsel çarpıtmalar ile psikolojik kırılganlık arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Mutluluk korkusu üzerinde yaşam doyumu ve ilişkilerle ilgili bilişsel çarpıtmaların anlamlı bir etkisinin olup olmadığının belirlenmesi için Aşamalı Regresyon analizi kullanılmıştır. Analiz sonucunda mutluluk korkusu üzerinde ilişkilerde bilişsel çarpıtmalar, yaşam doyumu ve psikolojik kırılganlık değişkeninin istatistiksel olarak anlamlı bir etkisinin olduğu belirlenmiştir.

This study examines the effect of teachers' life satisfaction, interpersonal cognitive distortions, and psychological vulnerability on their fears of happiness. The working group consists of 738 teachers serving in Hakkari province and districts in the 2020-2021 academic year, voluntarily participated in the research who 39 (53.39%) are women, and 344 (46.61%) are men. The Personal Data Form, Fear of Happiness Scale, Life Satisfaction Scale, Interpersonal Cognitive Distortions Scale, and Psychological Vulnerability Scale were used to collect research data. Independent Sample T-Test and One-Way Variance Analysis (ANOVA) were conducted to determine whether the scores for fear of happiness, life satisfaction, interpersonal cognitive distortions, and psychological vulnerability differ significantly over demographic variables. As a result of observing significant differences in ANOVA, LSD and Dunnet T3 tests were performed. Pearson Correlation Analysis was used to examine whether there is a significant relationship between fear of happiness, life satisfaction, interpersonal cognitive distortions, and psychological vulnerability levels. The analysis revealed a negative low level between fear of happiness and life satisfaction, a positive moderate level between interpersonal cognitive distortion, and a positive low level between psychological vulnerability. The analysis displayed a low level of a negative relationship between life satisfaction and interpersonal cognitive distortions and psychological vulnerability and a positive relationship between interpersonal cognitive distortions and psychological vulnerability. Stepwise Regression Analysis was used to assess whether interpersonal cognitive distortions and life satisfaction significantly affected the fear of happiness. The analysis concluded that interpersonal cognitive distortion, life satisfaction, and psychological vulnerability had a statistically significant effect on the fear of happiness.