Elajik asit ve karnosik asit uygulamasının yara iyileşmesi üzerine etkisi

Abstract

Diyabetin en yaygın komplikasyonlarından olan iyileşmeyen veya geç iyileşen yaralar, diyabetik hastaların yaşam kalitesini düşürmekle beraber sağlık harcamalarının da artışına neden olan temel faktörlerden birisidir. Bu çalışmada, yüksek antioksidan özelliğe sahip oldukları bilinen fenolik bileşiklerden Elajik asit ve Karnosik asit kombinasyonunun diyabetik ratlardaki yara iyileşmesi ve oksidatif parametreler üzerine etkilerini araştırmak amaçlanmıştır. Deneylerde kullanılan Streptozotosin (STZ) ile indüklenen diyabetli 54 adet Wistar albino ırkı dişi rat: kontrol grubu, tedavi edilmeyen, Carbopol 974P ile tedavi edilen, topikal tedavi grubu ve oral tedavi grubu olarak 5 gruba ayrılmıştır. Kontrol grubu dışındaki tüm hayvanların dorsal bölgesinde omurganın her iki yanında birbirine paralel olacak şekilde 6 mm punch biyopsi aleti ile 6 adet tek tip tam kat eksizyonel yara oluşturulmuştur. Tedavi edilen gruplarda, yaralar, yaralamadan sonra %2'lik Carbopol 974P içerisinde Elajik asit ve Karnosik asit (10 mg/kg) içeren jel ile topikal, Elajik asit ve Karnosik asit (10 mg/kg) ile oral gavaj olarak uygulandı. %2'lik Carbopol 974P uygulanan gruplarda yaralar eşit miktarda Carbopol jel ile topikal olarak tedavi edilmiştir. Kontrol gruplarında ise herhangi bir tedavi uygulanmamıştır. 3 ve 7. günlerde ratların yara dokuları alınarak analizler gerçekleştirilmiştir. Oksidatif olayları incelemek amacıyla, alınan yara dokularındaki Malondialdehit (MDA), glutatyon (GSH) ve nitrik oksit (NOx) düzeyleri spektrofotometrik olarak belirlenirken, yara dokusunda Matriks Metalloproteinaz-2 (MMP-2) ve Matriks Metalloproteinaz-9 (MMP-9) düzeyleri ELISA yöntemiyle çalışılmıştır. Elajik asit ve Karnosik asit ile tedavi edilen grupların yara dokusu MDA ve NOx düzeylerinin istatistiksel olarak azaldığı, GSH düzeylerinde ise anlamlı artış olduğu görülmüştür (p <0,05). Çalışma sonucunda MMP-2 seviyelerinde gruplar arası anlamlı bir farklılık olmamasına karşın, tedavili grupların MMP-9 seviyelerinde azalma olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). Elde edilen veriler göz önüne alındığında ilk kez birlikte uygulanan Elajik asit ve Karnosik asit kombinasyonunun diyabetik ratlarda yara iyileşmesini geliştirdiği, hızlandırdığı ve oksidatif olayları etkilediği söylenebilir.

Non-healing or delayed-healing wounds, one of the most common complications of diabetes, are one of the main factors that decrease the quality of life of diabetic patients and increase health expenditures. This study, it was aimed to investigate the effects of the combination of Ellagic acid and Carnosic acid, which are known to have high antioxidant properties, on wound healing and oxidative parameters in diabetic rats. The study was performed on 54 Wistar albino female rats with Streptozotocin (STZ)-induced diabetes and they were divided into 5 groups as the control group, untreated, treated with Carbopol 974P, topical treatment group, and oral treatment group. In the dorsal region of all animals except the control group, 6 full-thickness excisional wounds were created with a 6 mm punch biopsy tool parallel to each other on both sides of the spine. In the treated groups, the wounds were applied topically with a gel containing Ellagic acid and Carnosic acid (10 mg/kg) in 2% Carbopol 974P, and oral gavage with Ellagic acid and Carnosic acid (10 mg/kg) after injury. In the groups treated with 2% Carbopol 974P, the wounds were treated topically with an equal amount of Carbopol gel. No treatment was applied in the control groups. On the 3rd and 7th days, the scar tissues of the rats were taken and analyzed. To examine the oxidative events, malondialdehyde (MDA), glutathione (GSH), and nitric oxide (NOx) levels in the wound tissues were determined spectrophotometrically, while matrix metalloproteinase-2 (MMP-2) and matrix metalloproteinase-9 (MMP-9) levels in the wound tissue were determined which was studied by ELISA method. It was observed that the wound tissue MDA and NOx levels of the groups treated with Ellagic acid and Carnosic acid were statistically decreased, while GSH levels were significantly increased (p <0.05). As a result of the study, although there was no significant difference between the groups in MMP-2 levels, it was determined that there was a decrease in the MMP-9 levels of the treated groups (p<0.05). Considering the data obtained, it can be said that the combination of Ellagic acid and Carnosic acid applied together for the first time improves and accelerates wound healing in diabetic rats and affects oxidative events.