Balık patojeni olan Yersinia ruckeri üzerine rezene esansiyel yağlarının etkisinin in vitro araştırılması
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Katkısız doğal ürünlerin ticari antibiyotiklere karşı alternatif bir tedavi olabileceği düşüncesiyle yapılan bu çalışmada, rezene (Foeniculum vulgare Miller) esansiyel yağının Enterik Kızıl Ağız Hastalığının etkeni olan Yersinia ruckeri'ye karşı inhibitör etkileri in vitro olarak araştırılmıştır. Rezene esansiyel yağının kimyasal bileşenleri GC ve GC–MS analizi ile belirlenmiş ve ana bileşeninin trans-anetol (% 67,99) olduğu saptanmıştır. Rezene esansiyel yağının antimikrobiyal etkisi olup olmadığını belirlemek üzere ise disk difüzyon metodu kullanılmış, oluşturdukları inhibisyon zonları ölçülmüştür. Bu amaçla rezene esansiyel yağının iki deneysel konsantrasyonu (5 ve 10 µL) uygulanmış, kontrol grubu olarak ise antibiyotik (Streptomisin ve Tetrasiklin) kullanılmıştır. Rezene esansiyel yağı 5 µL/disk uygulaması ile Y. ruckeri'nin inhibisyon zonu 10,52 ± 1,04 mm; 10 µL/disk ile muamale edilen konsantrasyonda ise 13,10±1,67 mm olduğu gözlenmiştir. Streptomisin ve Tetrasiklin ise sırasıyla 21,05±3,23 ve 27,72±2,02 mm zon oluşumuyla güçlü bir antibakteriyel aktiviteye sahip oldukları belirlenmiştir. Denenen iki konsantrasyon kontrol grubu antibiyotiklerle karşılaştırılmış ve daha zayıf bir inhibisyon zonu oluşturdukları anlaşılmıştır. Bu araştırma ile rezene esansiyel yağının Y. ruckeri'ye karşı antibakteriyel etkili olduğu saptanmıştır. In this study, with thinking it may be an alternative to commercial antibiotics of natural product without additives, inhibitor effects of fennel (Foeniculum vulgare Miller) essential oil to Yersinia ruckeri, etiologic agent of Enteric Red Mouth Disease, were investigated in vitro. The chemical components of fennel essential oil (F. vulgare) were determined by GC and GC-MS analysis and the main component was found to be benzene (67.99%). The antimicrobial effect of F. vulgare was determined by disk diffusion method and inhibition zones were measured. For this purpose, two experimental concentrations of F. vulgare (5 and 10 μL) were applied and antibiotics (Streptomycin and Tetracycline) as the control group used. In application of 5 μL / disc of F. vulgare, the inhibition zone of the Y. ruckeri was 10.52 ± 1.04 mm; was 13,10 ± 1,67 mm in the concentration treated 10 μL / disc. Streptomycin and Tetracycline had strong antibacterial activity with 21,05 ± 3,23 and 27,72 ± 2,02 mm zones, respectively. When compared to control group two concentrations tested, a weaker inhibition zone was observed. The data obtained indicated that F. vulgare essential oil had an antibacterial effect to Y. ruckeri.
Collections