The effects of an attachment-oriented-psychoeducational-group-training on improving the preoccupied attachment styles of university students

Abstract

Bu araştırmanın amacı, Bağlanma Yönelimli Psikoeğitim Grup Programının saplantılı bağlanma biçimine sahip üniversite öğrencileri üzerindeki etkisini incelemektir. İki aşamadan oluşan araştırmanın birinci aşamasında, İlişki Ölçekleri Anketi (İÖA), İlişki Anketi (İA), Rosenberg Benlik Değeri Ölçeği (RBÖ) ve Bilgi formu, ODTÜ üçüncü sınıf öğrencilerinden oluşan 755 katılımcıya uygulanmıştır. Veriler, İlişki Ölçekleri Anketi ve İlişki Anketi puanlarına uygulanan 2 (cinsiyet) x 2 (benlik değeri düzeyi) faktörlü, çoklu varyans analizi ile çözümlenmiştir. Bulgular, düşük benlik değerine sahip öğrencilerin, İÖA ve İA' nın korkulu ve saplantılı bağlanma biçimleri alt ölçeklerinden anlamlı biçimde yüksek puan aldıklarını benlik değeri yüksek öğrencilerin ise güvenli bağlanma biçimi alt ölçeği puan ortalamalarının anlamlı düzeyde yüksek olduğunu göstermiştir. Kayıtsız bağlanma biçimindeki öğrencilerin ortalamalarında benlik değeri düzeyine göre anlamlı bir fark gözlenmemiştir. VIBulgular, kız öğrencilerin, İÖ ve İÖA korkulu bağlanma biçimi alt ölçeğinden erkek öğrencilere göre yüksek ortalamalar aldığını, erkek öğrencilerin ise İÖ ve İÖA ile ölçülen saplantılı puanlarında kız öğrencilere göre yüksek ortalamalar aldığını ve İÖA ile ölçülen güvenli bağlanma biçiminde erkek öğrencilerin kız öğrencilere göre yüksek ortalamalar aldığını göstermiştir. Araştırmanın ikinci aşamasında, Bağlanma-Yönelimli-Psikoeğitimsel- Grup-Programı, saplantılı bağlanma biçimine sahip olan 11 gönüllüden oluşan deney grubu üyelerine uygulanmıştır. Kontrol grubu da saplantılı bağlanan 8 gönüllü kişiden oluşmuştur. Deney ve kontrol grubu üyelerinin tümüne İÖA ve RBÖ öntest, sontest ve izleme olmak üzere üç kez uygulanmıştır. Bağlanma Yönelimli Psikoeğitim Grup Programının etkililiğini ölçmek amacıyla, deneklerin öntest, sontest ve izleme puanlarına Wilcoxon test ve Mann-Whitney U istatistiksel testleri uygulanmıştır. Bulgular deney grubundaki öğrencilerin İÖA puanlarına göre, ön test ve son test puanları arasında güvenli bağlanma biçimi açısından anlamlı bir gelişme olduğunu göstermiş ancak, bu gelişme, İÖA ve RBÖ açısından son test ve izleme testi arasında ve ön test ve izleme testi arasında gözlenmemiştir. İÖA ve RSÖ açısından deney ve kontrol grupları arasında anlamlı bir fark ortaya çıkmamıştır. Kontrol grubunda, RBÖ açısından, ön test ve izleme testi arasında anlamlı bir fark gözlenmiştir. Anahtar Sözcükler: Bağlanma biçimleri, psiko-eğitim grubu, benlik değeri, bağlanma teorisi, bağlanma biçimlerine müdahale, bağlanma biçimlerini önleyici müdahale. vıı

The purpose of this study is to examine the effect of an Attachment- Oriented-Psychoeducational-Group-Training on the preoccupied/insecure attachment style of university students. This study consists of two phases. In the first phase of the study, Relationship Scales Questionnaire (RSQ), Relationship Questionnaire (RQ), Rosenberg Self-Esteem Scale (RSS), and an Information Form were given to the 755 third year METU students. The differences among the attachment styles (RSQ and RQ) of the participants by gender and self-esteem levels (RSS) were explored by using a 2 (gender) x 2 (high-low self-esteem) factorial MANOVA. Results showed significant self-esteem differences in fearful, preoccupied and secure subscale scores in RQ and RSQ and gender differences in fearful, preoccupied and secure subscale scores of RSQ and RQ. These results indicated that students who had lower self-esteem scored significantly higher in fearful and preoccupied subscales of RSQ while students who had higher self-esteem had statistically IVsignificant higher mean scores in secure attachment subscales. No significant differences were found between the insecure/avoidant subscale scores of the high and low self-esteem group students. Results showed that females scored significiantly higher in fearful attachment style of RQ and RSQ. Male students scored significiantly higher in both preoccupied subscales of RQ and RSQ and in secure attachment subscale of RSQ. In the second phase, the Attachment-Oriented-Psychoeducational- Group-Training was implemented to the experimental group of 11 volunteered preoccupied subjects. The control group consisted of 8 preoccupied students. The control group subjects did not receive any training. Both experimental and control groups were given Relationship Scales Questionnaire and Rosenberg Self-esteem Scale at pre-test, post-test and follow up. Non-parametric statistical analyses of Wilcoxon test and Mann-Whitney U test were employed to the RSQ and RSS scores of the subjects to assess the effect of the Attachment-Oriented-Psychoeducational- Group-Training. The results showed that experimental group subjects' secure attachment subscale scores have increased from pre-test to posttest but not pre-test to follow up or posttest to follow up tests of both RSQ and RSS. A significant difference was found between pre and follow up tests scores of RSS for control group. Keywords: Attachment styles, psycho-educational group, self-esteem, attachment theory, attachment intervention, and attachment prevention.