Contextualizing performative identity: A synthesis of Judith Butler`s performative process ontology and Michel Foucault`s analytics of power

Abstract

Hem Michel Foucault, hem de Judith Butler toplumsal olarak belirlenmiş olan öznenin açıklamasını yaparlar fakat iki filozofun da kendi felsefeleri içerisinde sorunları vardır ancak bu sorunlar, iki filozofun fikirlerinin bir araya getirilmesiyle çözülebilir. Foucault öznenin düşünme, eyleme ve konuşma biçimlerini açıklamak için soykütüğü, güç ve dispositifs kavramlarını kullanır. Foucault özneyle gücü birleştirmek ve öznenin zamansallığını açıklamak için, öznelliğin zihinsel açıklamasını ortaya koymaz. Diğer bir yandan da Butler edimselliğin süreç ontolojisini öne sürer. Bu, özne bağlılığına ve güç ilişkilerinin yıkılmasına olanak sağlar fakat Butler yine de Foucault'nun bağlamsallığından yoksundur. Bu iki filozofu bir araya getirerek öznelliğin güçlü bir hesabını verebilmek ve gücün nasıl deneyimlendiğini ortaya koyabilmek mümkün olacaktır. Böylece `Şiddetin Analizi` ya da şiddetin nasıl var olduğu ve nasıl gerçekleştirildiğinin ifadesi mümkün olabilecektir.

Both Michel Foucault and Judith Butler give an account of a socially constructed subject, yet both philosophers face dilemmas within their own philosophies that are solvable through a reconciliation between the two. While Foucault offers the concepts of genealogy, power and dispositifs to explain the how the subject comes to think, act and speak, there is no mental account of subjectivity to unify the subject and power and explain subject-durability. On the other hand, Butler provides a process ontology of performativity that allows subject-cohesion and permits subversion to power relations, yet she lacks Foucault's historical contextuality. By combining these two philosophers, one is able to give a reinforced account of subjectivity and how power is exercised that paves the way for an `Analytics of Violence,` or an understanding of how violence comes to exist and is exercised.