The role of personal and organizational factors on student attrition from graduate education: Do or die?

Abstract

Lisansüstü eğitimden mezun olmak önemli bir kazanımdır çünkü lisansüstü eğitimden alınan derece öğretim üyesi olma fırsatı, mesleki gelişim imkanı ve mesleki kıdem edinme gibi katkılar sunmaktadır. Bu çekiciliğe rağmen lisansüstü eğitim için ısrarcı olmayan veya programlarını tamamlamayan öğrenciler bulunmaktadır. Bu çalışma kişisel ve örgütsel faktörlerin lisansüstü eğitimde öğrenci kaybı üzerindeki rolünü belirlemek için bir model geliştirerek onu test etmeyi ve öğrenci kaybını kalıcı olmayan öğrencilerin, kalıcı öğrencilerin, enstitü yöneticilerinin ve danışmanların gözünden incelemeyi amaçlamaktadır. Bu çalışmanın deseni karma modeldir. Nicel kısım korelasyonel araştırma iken nitel kısım olgu-bilim araştırması ve döküman analizi üzerine oturtulmuştur. Bu çalışmada evren araştırma üniversitelerindeki lisansüstü öğrencileri kapsamaktadır. Çalışmanın nicel kısmı için bu evrenden örneklem seçmek için üç adımda kümeli örneklem yöntemi kullanılmıştır. Çalışmanın nitel kısmı içinse amaçlı örneklem tercih edilmiştir. Nicel veri ölçeklerle toplanıp Lojistik Regresyon Analizi, Yapısal Eşitlik Modeli ve Hiyerarşik Regresyon Analizi ile incelenmiştir. Nitel veri ise görüşme formları ve dökümanlar ile toplanmış ve içerik analinize ve betimsel analize tabi tutulmuştur. Çalışma, öğrencilerin lisansüstü eğitimdeki sebatlarının ekonomik destek, program düzeyi ve cinsiyet tarafından yordandığını göstermiştir. Ayrıca, Yapısal Eşitlik Modellemesi kişisel faktörlerin lisansüstü öğrencilerin okulu bırakma niyetlerini yordadığını gösterirken Hiyerarşik Regresyon Analizi ise kurumsal ve amaçsal bağlılığın bu ilişkide aracı rolü üstlendiğini göstermiştir. Olgu-bilim çalışması ise kişisal faktörlerin örgütsel faktörlere kıyasla öğrenci kaybı üzerinde daha baskın bir rolü olduğunu göstermiştir.

Holding a graduate degree is a significant achievement as it provides students who have it with opportunity to become faculty member, to get professional development, and to gain professional seniority. Despite this appeal, not all who start a graduate degree program persist or complete the program. The current study aims to develop and test a model in order to determine the role of personal and organizational factors on student attrition from graduate education and to investigate graduate student attrition from the lenses of non-persistent students, persistent students, graduate school administrators, and advisors. The design of the study was mixed-model research. Quantitative part was a correlational study while qualitative part was based on phenomenology and document analysis. The population included graduate students in research universities. Three-staged clustered random sampling was used for quantitative part. Purposeful sampling was preferred for the qualitative part of the study. Quantitative data which were collected via scales were analyzed with Structural Equation Modelling, Logistic Regression and Hierarchical Regression Analysis. Qualitative data which were collected through interviews and documents were analyzed with content and descriptive analysis. The results of the study showed that persistence of the students was predicted by economic support, program level and gender. In addition, the structural equation model indicated that personal factors predicted graduate students' intentions to leave school while hierarchical regression analysis showed mediation effect of institutional and goal commitment on these relationships. Phenomenological part of the study pointed out that personal factors were more dominant on student attrition than organizational factors.