Old and new foreign aid architecture

Abstract

Bu çalışmanın amacı, Soğuk Savaş sonrası dönemde `yeni dış yardım mimarisi`ni incelemektir. Uluslararası kalkınma yardımı alanında sözde yeni yaklaşımlara sahip `yükselen donörler` üzerine oldukça geniş bir literatür bulunmasına rağmen, `yeni dış yardım mimarisi` ve bunun dış yardım aktörleri arasındaki ilişkilere etkisi alanında daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyulmaktadır. Bu tezde, kalkınma yardımı, Soğuk Savaş döneminde sistemler arası ve Soğuk Savaş sonrası dönemde sistem içi rekabet çerçevesine yerleştirilmeye çalışılacaktır. Kalkınma yardımını sistemik bir çerçeveye yerleştirdikten sonra, `yeni yardım mimarisi`ndeki değişim ve süreklilik incelenmektedir. Çalışmanın sonucunda `yeni yardım mimarisi`ne ilişkin tüm tartışmalar, yardımın kalkınma çabaları açısından faydası ve gerekliliğini eleştirel bir şekilde sorgulayan daha geniş bir perspektifle ilişkilendirilmektedir.

The objective of this study is to look into the new foreign aid architecture in the post-Cold War years. While `emerging donors` with seemingly new approaches in the area of international development aid have generated a vast literature in the post-Cold War era; yet there is still need to do more research on the so-called new foreign aid architecture and its effects on the relations among aid actors. After having located development aid into a systemic framework, it attempts to explore continuity and change of `new foreign aid architecture.` Finally, all these discussion on the new aid architecture are related to a more general perspective, which critically questions the use and necessity of aid in development efforts.