Ottoman fortresses and garrisons in the Hungarian and the Eastern frontiers (1578-1664)

Abstract

In this thesis, the fortresses and the garrisons in the Hungarian and the Eastern frontiers of the Ottoman Empire are taken as the main examination subjects. Ottoman military architecture and garrisons are evaluated according to the one of the arguments of the `Military Revolution` debate which suggest that emergence of the trace italienne fortresses caused the growth in the size of armies and garrisons. In this context, the Hungarian and Eastern frontiers of the Ottoman Empire are compared between the years of 1578-1664 to discuss that the trace italienne fortresses were not the single factor that affected the size of garrisons, the number of artillerymen in garrisons, and the infantry/cavalry ratio. According to findings of this thesis, the size of the garrisons was similar in both of the frontiers, while the infantry/cavalry ratio and the number of the artillerymen was higher in numbers in the Hungarian frontier. Instead of single factor, there were more than one reason that affected these elements. These factors were the topography of the region, the location of the fortresses, wars, and rebellions. Also, Ottoman's choice of not building trace italienne fortresses until the 18th century is discussed and evaluated as a military preference, and the Ottoman goals and strategies and the establishment of the fortress network on both frontiers are discussed.

Bu tezde Osmanlının Macaristan ve Doğu serhadlerindeki kale ve garnizonları incelenmektedir. Bu inceleme yapılırken `Askeri Devrim` tartışmalarının bir argümanı olan trace italienne kale mimarisinin ortaya çıkışıyla orduların ve garnizonların büyüdüğü tezi ele alınıp iki serhaddeki kale mimarisi ve garnizonları üzerinden bir değerlendirme yapılacaktır. Bu bağlamda, trace italienne kalelerin garnizon büyüklüğünü etkilediği tezine karşı olarak Macaristan ve Doğu serhadleri karşılaştırıldığında garnizon büyüklüklerinin birbirine denk, piyade atlı oranı ve topçu sayılarının ise Macar serhaddinde Doğuya göre daha yüksek miktarda olduğu saptanmıştır. Bunun tek bir sebepten değil, bölgenin topografik özellikleri, kalelerin lokasyonları, savaşlar ve isyanlardır gibi çeşitli nedenlerden ötürü değiştiği tartışılacaktır. Tezin bulgularına göre. Ayrıca Osmanlıların 18.yy'a kadar kadar trace italienne kale mimarisine tam anlamıyla geçmemesinin sebebi olarak, bu askeri mimariyi o dönem için bir seçenek olarak görmedikleri argümanı da ele alınacaktır. Bunlara ek olarak Doğu ve Macar serhaddindeki Osmanlı hedef ve stratejileriyle birlikte bu serhadlerdeki kale ağının kuruluşu da bu tezde konu edilecektir.