Bir resimsel alıntılama şekli olarak sanat eğitiminde kendine mal etme (Appropriation)

Abstract

Kendine mal etme diğer adıyla temellük, bir resimsel alıntılama şekli olarak tanımlanabileceği gibi sanat anlayışı olarak da adlandırılmaktadır. Ülkemizde bu kavramın kullanımı yaygın değildir ve yerine başka kavramlar kullanılmaktadır. Alıntılama başlığı altında toplanan yöntemlerin her birinin –yansılama, öykünme, taklit, kopya, yeniden üretim, uyarlama vb.- özünde kendine mal etme vardır. Resimsel alıntılama şekli olarak kendine mal etme örneklerine sanat tarihinin her döneminde rastlanılabilir ancak kavram olarak postmodernizmle birlikte kullanılmaya başlar. Kendine mal etme; sanat tarihi içindeki yeri, kullanım amacı, tarihsel süreci, felsefi alt yapısı ve benzer nitelikteki diğer kavramlarla birlikte açıklanmıştır. Sanat tarihindeki kendine mal etmeden yola çıkılarak sanat eğitiminde kendine mal etmenin kullanımına açıklık getirilmiştir.Günümüz sanatının gözde stratejisi kendine mal etmenin, bir resimsel alıntılama şekli olarak sanat eğitiminde nasıl yer aldığı bu araştırmanın konusunu oluşturmaktadır. Sanat eğitimi, üniversitelerin Resim-İş Eğitimi Anabilim Dalları kapsamında ele alınarak Resim Atölye derslerinde bu kavramın varlığıyla ilgili akademisyen görüşleri alınmıştır. Sanat eğitiminde öğrencilerin, kendine mal etme uygulamaları yapması tartışmalı bir konudur ve bu, akademisyenlerin görüşlerinden de anlaşılmaktadır. Yapılan yazılı görüşmeler ve literatür taraması sonucunda Resim Atölye derslerinde kendine mal etmenin, sanatsal beceri ve yorum gücünün geliştirilmesi amacıyla gerçekleştirildiği ve özgün çalışmalar üretme öncesi hazırlık niteliğinde yer aldığı saptanmıştır. Sanat eğitimi alan kişilerin, usta sanatçıların eserlerinden yararlanması yüzyıllardır devam eden bir gelenektir. Kendine mal etme ise bu geleneğin günümüze göre şekillenmiş bir halidir. Araştırmada kendine mal etme uygulamalarının yaratıcılık, yenilik ve özgünlük açısından nitelikleri, akademisyenlerin görüşleri ışığında tartışılmıştır. Yapılan yazılı görüşmelerde akademisyenlerin çoğunluğu kendine mal etmenin atölye uygulamalarında yer aldığını belirtirken diğerleri öğrencilerin belli bir seviyeye ulaştıktan sonra yalnızca böyle çalışmalar yapabileceklerini belirtmiştir. Akademisyenler, Resim atölye derslerinde bu tarz çalışmaların bulunduğunu ancak ağırlıklı olarak röprodüksiyon ve espri kopyaların yapıldığına dikkat çekmiştir. Akademisyenlerin dokuzu, kendine mal etmenin öğrencilerin yaratıcılıkları üzerinde katkısı olduğunu belirtirken ikisi olmadığını üçü ise net bir yargıda bulunamayacağını belirtmiştir. Akademisyenlerin dört tanesi kendine mal etme çalışmalarının yeni ve özgünlük açısından nitekli olduğunu belirtirken 7 tanesi nitelikli olmadığını dile getirmiş, 3 tanesi ise net bir yargıda bulunmamıştır.

Appropriation, also known as seisin (temellük), is also referred to as an understanding of art as well as being defined as a form of pictorial quotation. The use of this term is not common in our country, Turkey, and some other concepts are used instead. Each of the methods gathered under the title of the quotation; reflection, emulation, imitation, copy, reproduction, adaptation, etc. are fundamentally appropriation. Examples appropriation in the form of pictorial quotes can be seen and found in every period of art history, however as a concept they are used in conjunction with postmodernism. Appropriation is explained together with its place in art history, purpose of use, historical process, philosophical background and other concepts of similar aspect. The use of appropriation in art education has been clarified by examining the appropriation on the history of art itself. The subject of this research is the most popular strategy of contemporary art, appropriation, and how it takes place in art education in the form of pictorial quotation. Art education was taken into consideration within the scope of the Department of Art Education of various Universities, and the opinions of academicians about the existence of the concept appropriation in Painting Workshops were collected. It is a controversial issue for students in art education to practice appropriation, and this is also inferred and understood from the opinions of academicians. As a result of the written interviews and the literature review, it was determined that practice of appropriation in the painting workshops were carried out in order to develop students' their own artistic skills and interpretation power in order to be in preparation for producing original art-works later on. It has been a tradition for those who take art education to benefit and be inspired by the art-works of master artists for centuries. Appropriation is the contemporary form of this tradition. In this research, in terms of creativity, innovation and originality, aspects of appropriation have been discussed in the light of academicians' opinions. In the written interviews, the majority of the academicians stated that appropriation took place in the workshop practices, while others stated that only after the students reached a certain level, they could only do such work. The academicians noted that such work took place in the painting workshops, but it was noticed that reproductive and humorous copies were predominantly made. Nine of the academics said that appropriation contributed to the creativity of the students, while two of them said that there was no contribution and that three of them could not be found in a clear judgment. Four of the academics said that appropriation studies were qualified in terms of novelty and authenticity, while seven of them said they were not qualified and three of them were not in a clear judgment.