Üniversite öğrencilerinde temas engelleri, benlik kurgusu ve başa çıkma tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bireylerin temas engellerinin, benlik kurgusu ve başa çıkma tutumları ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Bu çalışmanın temel amacı temas engellerinin, benlik kurgusu ve başa çıkma tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırmada Çorum Hitit Üniversitesinde öğrenim gören 521 kadın, 239 erkek olmak üzere 760 katılımcı yer almaktadır. Çalışmada veriler Gestalt Temas Engelleri Ölçeği, İlişkisel-Bireyci-Toplulukçu Benlik Ölçeği ve Başa Çıkma Tutumlarını Değerlendirme Ölçeği ile toplanmıştır. Araştırmada temas engelleri, başa çıkma tutumları ve benlik kurguları arasında anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Cinsiyet değişkenine göre tam temas, bağımlı temas, temas sonrası, toplulukçuluk puanlarının anlamlı farklılık göstermediği; temas, bireycilik, ilişkisellik, başa çıkma tutumu puanlarının ise cinsiyete göre anlamlı farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Temas, bağımlı temas, temas sonrası, toplulukçuluk, başa çıkma tutumu puanları sosyo-ekonomik düzeye göre anlamlı farklılık göstermemektedir. Tam temas, bireycilik, ilişkisellik ise sosyo-ekonomik düzeye göre anlamlı farklılık göstermektedir. Temas engelleri, benlik kurguları ve başa çıkma tutumları üzerindeki algılanan anne tutumu, baba tutumu, anne baba tutumu temel etkisi anlamlı bulunmamıştır. Temas, tam temas, temas sonrası, bireycilik, ilişkisellik, toplulukçuluk, başa çıkma tutumu puanları devam edilen sınıf düzeylerine göre anlamlı farklılık göstermezken bağımlı temas puanları sınıf düzeylerine göre anlamlı farklılık göstermektedir. Temas, bağımlı temas, ilişkisellik, toplulukçuluk puanları algılanan başarı düzeylerine göre anlamlı farklılık göstermezken; tam temas, temas sonrası, bireycilik, başa çıkma tutumu puanları ise algılanan başarı düzeylerine göre anlamlı farklılık gösterdiği tespit edilmiştir.

It is thought that contact disturbances of individuals may have an effect on their self construal and coping attitudes. The main aim of this study is to investigate the relationship between contact disturbances and self-construal and coping attitudes. The study involved 760 participants, consisting of 521 women and 239 men, who studied at Hitit University of Çorum. The data were collected by the Gestalt Contact Disturbances Scale, the Relational, Individual, Collective Self-Aspects Scale and the Coping Attitudes Evaluation Scale. Descriptive statistics, Pearson Correlation analysis and One Way MANOVA were used to analyse the data. A significant relationship was found between contact disturbances and coping attitudes and self-constructions. It was concluded that contact, individualism, relationality, coping attitude scores differed by gender variable significantly. Full contact, individualism, and relationality differed significantly by socio-economic levels. The main effect of perceived maternal, paternal, and parental attitudes on contact barriers, self-constructions and coping attitudes was not found to be significant. While contact, full contact, post-contact, individualism, relationality, collectivism, coping attitude scores did not show a significant difference according to grade levels, dependent contact scores showed a significant difference according to grade levels. While contact, dependent contact, relationality, collectivism scores did not show a significant difference according to perceived success levels; significant differences were determined according to perceived success levels in terms of full contact, post-contact, individualism, and coping attitude scores.