15-17 yaşlarındaki ergenlerde şükür ve psikolojik iyi oluş arasındaki ilişkinin araştırılması

Abstract

Bu çalışmanın amacı, 15 - 17 yaş arasındaki ergenlerde şükür ifadesi ile psikolojik iyi oluş hali arasındaki ilişkiyi incelemektir. İlişkisel tarama modeline göre tasarlanan araştırmaya 15-17 yaşları arasında olan ve İstanbul ili , Küçükçekmece ilçesinde İmam Hatip Lisesi, Meslek Lisesi ve Anadolu liselerinde okuyan toplam 783 lise öğrencisi katılmıştır. Veri toplama aracı olarak, kişisel veri çizelgesi, takdir etme ölçeği, şükür ölçeği ve psikolojik iyi olma ölçeği kullanılmıştır. Veriler, bağımsız gruplar t-test analizi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), çoklu korelasyon ve regresyon analizi kullanılarak analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular, Psikolojik iyi oluş hali ile durumsal şükür ve sürekli şükür ifadeleri ile tüm alt boyutları arasında istatistiki olarak anlamlı ve pozitif yönlü ilişkinin olduğunu; aileye yönelik şükür, sahip olma yönelimli şükür, iç kaynaklı şükür, yakın ilişkilere yönelik şükür, ibadete yönelik şükür ve memnuniyete yönelik şükür birlikte psikolojik iyi olmanın %28.2'sini açıkladığını; yaş, cinsiyet, okul türü ve gelir düzeyi değişkenlerinin durumsal şükür ölçeği, sözel şükür ölçeği ile psikolojik iyi olma ölçeğinin bazı boyutlarını istatistiksel olarak etkilediğini göstermektedir.

The purpose of the study is to investigate the relationship between 15-17 years-old adolescents' gratitude and psychological well-being. To the study designed as correlational survey design, a total of 783 high school students between 15 and 17 years-old drawn from religion high school, vocational high school and Anatolian high school in Küçükçekmece, İstanbul participated. As for data collection instrument, personal information form, appreciation scale, gratitude scale and psychological well-being scale were used. Data were analyzed through using independent t-test, one way variance analysis (ANOVA), multiple correlation and regression.The results pointed out that psychological well-being was positively and significantly correlated with situational and motivational appreciation along with their all dimensions; linear combination of the dimensions of appreciation toward family, ownership oriented appreciation, internal appreciation, appreciation for close relationship, appreciation for worship and appreciation for satisfaction predicted the total variance of 28.2% in psychological well-being. Age, gender, school type and income, as factors, significantly influenced some dimensions of situational appreciation, motivational appreciation and psychological well-being.