Diferansiyel denklemler sınıfı mikrokültüründeki sosyomatematiksel normların incelenmesi

Abstract

Güncel matematik eğitimi alan yazınında matematik yapma ve bilmenin, özünde sosyal ve kültürel bir etkinlik olduğu görüşünün önem kazandığı görülmektedir (Cobb, Gravemeijer, Yackel, McClain ve Whitnack, 1997; Cobb ve Bauersfeld, 1995; Mottier Lopez ve Allal, 2007). Buna göre öğrencilerin matematiksel gelişimi açıklanırken sosyal ve kültürel süreçler önem kazanmakta, böylece bilgi, sınıf üyeleri (öğretmen ve öğrenciler) arasındaki etkileşimler ve gerçekleştirilen etkinliklere bu üyeler tarafından yüklenen anlamın müzakere edilmesi sürecinde yapılandırılmaktadır (Uçar, 2016). Bu bağlamda sınıf ortamlarının incelenmesi önem kazanmaktadır. Çünkü her sınıfın kendi mikrokültürü ve bu mikrokültüre ait kendi normları vardır. Sınıfta her türlü aktiviteyi ve tartışmayı karakterize eden bu normlardır. Bu çalışma kapsamında yüksek öğretim matematiğinde, özellikle uygulamalı bilimler için önemli konulardan biri olan adi diferansiyel denklemlerin öğretildiği sınıf ortamının sosyomatematiksel normları ortaya konmaya çalışılmıştır. Bu amaçla bir devlet üniversitesinin matematik bölümünde bahar yarıyılında yürütülmekte olan adi diferansiyel denklemler dersi beş hafta boyunca gözlemlenmiştir. Bu sınıfa ait sosyomatematiksel normlar belirlenirken Sfard (2008) ve Cobb ve Yackel (1996b)'in teorik çerçeveleri kullanılmıştır. Gözlemlenen normlardan bazıları şu şekilde ifade edilebilir:•Adi diferansiyel denklemler dersi <<öğretmen başlatır, öğrenci cevap verir, öğretmen değerlendirir>> yöntemi ile yürütülür•Bir veya iki örnek sunmak, matematiksel soyutlama için yeterli olarak kabul edilir.•Teorem ya da problemlerin genel durumlarından önce özel durumları içeren örnekler incelenmelidir.

In the current literature of mathematics education, it is seen that the idea of doing and knowing mathematics is essentially a social and cultural activity. Accordingly, social and cultural processes gain importance when explaining the mathematical development of students, so that information is structured in the process of negotiating the interactions between class members (teachers and students) and the meaning attributed to these activities by the members. In this context, it is important to examine classroom environments. Because each class has its own microculture and its own norms. These are the norms that characterize all kinds of activities and discussions in the classroom. In this study, sociomatematic norms of classroom environment in which ordinary differential equations, which is one of the most important subjects for applied sciences, are taught in higher education mathematics. For this purpose, ordinary differential equations course which was carried out in the mathematics department of a state university in the spring semester was observed for eight weeks. Sfard (2008), Cobb and Yackel (1996b)'s theoretical frameworks were used to determine the sociomatematic norms of this class. Some of the observed norms can be expressed as: 1. Ordinary differential equations course is conducted by << teacher starts, student answers, teacher evaluates, 2. Presenting one or two examples is considered sufficient for mathematical abstraction, 3. Examples of special cases should be examined before the general case of the theorem or problems.