Yaratma sürecinde bir ifade aracı olarak sembollerin oluşumu üzerine bir inceleme

Abstract

ÖZET İnsanın varoluş süreci; doğa ve olaylar karşısındaki tavrının, bir bilinç ve bilgi durumuna dönüştürülmesi sürecidir. İnsanlığın yazılı ve sözlü kültürü başından sonuna,dünyayı algılayan, insanın zihinsel etkinliğinin bir ürünü ve gerçekliğin yerine geçen şeylerin oluşturduğu, işaret ve semboller sistemidir. Geometrik biçimlerden yazıya, masallardan şiire, sözcükler ve konuşma, bilimsel dilden, müziksel ses ve notalara, plastik sanatlardan tiyatro ve sinemaya kadar herşey, semboller ve işaretler bileşenleri olarak dil ve formlara dönüşmüş, duyusal algılarımızdır. Resim sanatı da, insanın, dünyayı yorumlayıcının, renk ve çizgilerle anlatımıdır. Bu açıdan, sanat eserleri; insan bilgilerinin estetik özümlenişi ve bunun sembolik bir dil veya işaretler bütünü olarak ifadelendirilişidir.Ancak sanatçının öznel yanı, sanatı, üst bir dil olarak tanımlamamızı gerekli kılar. Semboller,üzerinde uzlaşılmış toplumsal bilgilerimizin, bir anlam yüklenip biçimlendirilmiş ifadeleridir. İlk sesli iletişim olarak dil, düzenli şekiller olarak süslemecilik, dinsel tapınma, mitoslar, sembolik ifadenin ilk örnekleridir. Sanatsal yaratma da, duyumların, zihinsel etkinlik ürünü olarak düşüncelerin yani insanın hayat hakkındaki bilgilerinin, dilsel ve anlatımsal özellikler taşıyan sembolik biçimlerle olan estetik uyumudur. Bu yüzden bilgilenme süreçleri olarak sembolik olgular ve estetik özümleme olarak sanatta, insandan insana, bir iletişim aracı olarak kabul edilebilir.İşaret ve göstergelerin, sembollere dönüşümü, dilsel işaretler ile sanatsal göstergelerin aynı kaynaktan beslendiklerini, sanatın da, nesnel hayatın bir yansıması olarak, mitolojilerde ve dinde ilk anlamlı biçimlerini oluşturduğunu gösterir.

VI ABSTRACT The existence of manhood is a process in which reactions to nature and facts are transformed to knowledge and consciousness. The written and verbal culture of manhood is a system of sing and symbols, which is a product of man's mental activity who perceives the world and it replaces this reality. From geometric shapes to writing, from narration to poems, from scientific language to musical sound and notes, everthing including plastic arts,theatre and cinema are in fact our perceptions that were transformed in symbols and sing as forms or Ianguage.Also,the art of painting is an interpretion of the world with colours and lines. In this respect any work of art is the esthetical assimilation of knowledge and the expression of with symbols and sings.However, the subjectivity of the artist necessitates defininig art as a higher language. Symbols are expressions of our agreed upon social knowledge with given meanings. The first examples of symbolic expressionare the language, as the first vocal communication,the ornamentation as organised forms, religious rituals and myths. Moreover,the artistic creation is the esthetical coherence of perception and thoughts that are mental activity, with symbolic forms that carry characteristics of language and expression. Therefore symbolic phenomena as informative process and arts esthetical assimiIation,can be accepted as means of communication. Transformation of sing to symbols shows that verbal and artistic sings were being fed from the same source and that the art, as reflection of the materal world, had formed its first meaningful expressions in mythologies.