Uluslararası İstanbul Bienalleri`nin plastik sanatlar eğitimine yansımaları

Abstract

IV ÖZET Tezimizin içeriğini `Uluslararası İstanbul Bienalleri'nin plastik sanatlar eğitimine yansımaları` oluşturmaktadır. Bu bağlamda uluslararası düzeyde düzenlenen ve dünyada çağdaş sanat oluşumlarını her açıdan izlememize olanak sağlayan bu etkinliklerin, plastik sanatlar eğitimine ve bu eğitimi veren kurumlar üzerindeki etkileri araştırılmıştır, tik bölümde bienal tanımı ve dünyadaki bienaller üzerinde durulmuş, ayrıca bu bienallere Türkiye'den ne ölçüde katılımın olduğu araştırılarak, dünya bienallerine olan ilgi saptanmaya çalışılmıştır. Yine bu bölümde bienal düzenlemenin gerekliliği üzerinde durularak bienallerin ülke sanatının gelişimine ne gibi katkılar sağladığı araştırılmıştır. Düzenlenen her bienali tek tek inceleyerek hem tarihsel bir bilgi oluşturmak, hem de bienallerarası karşılaştırmalara olanak sağlanmıştır. İkinci bölümde ise, Türk sanat ortamında daha çok İstanbul Bienalleri'yle gündeme gelen, `küreselleşme ve bienaller`, `merkez-çevre ilişkileri`, `küratöryal sistem`, `bienal temaları`, `mekan-yapıt ilişkisi` ve `sanatçı seçimi` gibi kavramlar ele alınıp irdelenmiştir. Böylelikle sanat alanındaki değişimlerin ve yeni anlayışların kavranması amaçlanmıştır. Üçüncü bölümde ise, sanat ortamımızda önemli yeri olan bienallerin, sanat eğitimi ve bu eğitimi veren kurumlar içerisindeki etkisi incelenmiştir. İncelememizde ortaya çıkan sonuç ise, bienallerin yeniliklere ve deneysel ifadelere yer veren yapısının, eğitim kurumlarındaki katı ve geleneksel anlayışla olan karşıtlığıdır. Gerçi öğrencilerin yeni ve özgür ifade olanaklarından yararlanmasını destekleyen, bu konuda onları güdüleyen ve atölye olanakları içerisinde bunu sağlamaya çalışan sanat eğitimcileri de vardır kuşkusuz, ancak sanat eğitiminin bir bütün olduğu düşünüldüğünde bunun yeterli olmayacağı açıktır. Oysa dünya sanatındaki güncel oluşumların sergilendiği ve bu yönüyle de dünya sanatına yön verdiğini düşündüğümüz bienallerin, hele ülkemizde eksikliğini günbegün daha da çok hissettiğimiz çağdaş sanatlar müzesi misyonunu da üstlendiğini düşündüğümüzde, bienallerin sanat eğitimi veren kurumlarca da yalandan takip edilmesinin ve buradaki oluşumlardan etkilenerek sanat eğitiminde sürekli olarak günceli yakalayan bir sistematik geliştirmelerini zorunlu kılmaktadır. Bu sistematiğe en uygun model ise bizce çağdaş sanatın gereklerini karşılayabilecek disiplinlerarası bir yaklaşım olacaktır.

SUMMARY The content of the thesis is `The Reflection of the International Istanbul Biennials on Plastic arts Education`. That kind of activities are held internationally and give us the chance to follow modern artistic work in the world. We tried to find out the effects of these activities on plastic arts education and the schools that gives this education. In the first part, definition of biennials and the biennials in the world are taken into consideration. Also in this part, we give great importance to search the biennials and how much participation there is in Turkey for the biennials. We tried to find out the attention to the world biennials. Every biennial was examined one by one both to collect historical knowledge and to compare the biennials. In the second part, some concepts which occur with the Istanbul Biennials in Turkish art `globalism and biennials`, `centre and periphere relations`, `curatorial system`, `biennial themes`, `place and work relation` and `artist preference`. These concepts were examined carefully. By this way we aimed to explain the changes in art and new trends. In the third part we examined the effects of the biennials, which have a great importance in our art view, on the art schools. The result of our study is that the content of the biennials which gives place to novelty and experimental statements, contrasts with the rigid and traditional understanding of the education associations. In some schools there are teachers who give the chance to the students to express their new and original ideas. But, as art education is a complete period, this is not enough. However, we think that biennials exhibits the actual events and they direct the world art. Especially we feel the lack of modern art museum mission in Turkey. Because biennials are followed very closely by the art schools, they should keep up with the actual events, and should improve systematicly. The most suitable model for this systematic is an approach of transdiscipline which meet the need of modern art.