Dijital öykü yazarlığının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi

Abstract

Öykü geçmişten günümüze kadar insanların duygu ve düşüncelerini aktarmada önemli bir rol oynamaktadır. Eğitim alanında ise öykünün yerine bakacak olursak öykü yazma eylemi bazı öğrenciler tarafından istekle yapılırken bazı öğrenciler tarafından ise isteksiz bir şekilde yapılmaktadır. Günümüzde ise eğitimde teknolojinin etkisinin giderek artmasıyla birlikte öyküler dijital ortamlarda oluşturularak öykü yazma öğrenciler için daha eğlenceli bir hale getirilmiştir. Bu çalışmanın amacı ortaokul 6. sınıf öğrencilerinin dijital öykü yazarlığının yazma kaygısına, yazma öz yeterliğine ve yazma duyarlılığına etkisini incelemektir. Araştırmanın modeli olarak yarı deneysel desenlerden ön test-son test eşleştirilmiş kontrol gruplu desen kullanılmıştır. Araştırma 2018-2019 eğitim-öğretim yılının birinci döneminde Şırnak ili Uludere İlçe Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı bir okulda 6. sınıf öğrencileri ile gerçekleştirilmiştir. Çalışma sekiz hafta sürmüştür. Verileri toplamada yazma öz yeterliliği, yazma kaygısı ve yazma duyarlılığı olmak üzere üç farklı ölçek kullanılmıştır. Bu ölçekler ön test ve son test olarak uygulanmış ve veriler SPSS paket programı kullanılarak analiz edilerek uygulanan ön test ve son testler arasındaki farka bakılmıştır.Araştırmanın sonucunda deney grubuna uygulanan tüm testlerin ön test ve son test puanları arasında anlamlı bir farklılık görülmüştür. Kontrol grubunda ise yazma kaygısı ve yazma duyarlığı testlerinin ön test ve son test puanları arasında fark görülürken yazma öz yeterliği ve yazma öz yeterliğinin dört alt boyutunun ön test son test puanları arasında fark bulunmadığı sonucuna varılmıştır.

The story plays an important role in transferring people's feelings and thoughts from the past to the present. In the field of education, if we look at the place of the story, storytelling action is done by some students willingly and some students are reluctant. Today, with the increasing effect of technology in education, stories are created in digital environments, made story writing more enjoyable for students.The aim of this study is to investigate the effects of digital story writing on writing anxiety, writing self-efficacy and writing sensitivity of 6th grade students in secondary school.As a model of the study, pretest-posttest matched control group design was used. The study was applied on the 6th grade students in a school affiliated with the Uludere District National Education Directorate of Şırnak in the first semester of the 2018-2019 academic year. The study lasted eight weeks. Three different scales were used to collect data, including writing self-efficacy, writing anxiety, and writing sensitivity. These scales were applied as pretest and posttest design and the data were analyzed by using SPSS package program and the difference between pretest and posttest design.At the end of the study, a significant difference was observed between the pretest and posttest scores of all tests applied to the experimental group. In the control group, while there was a difference between the pretest and posttest scores of the writing anxiety and writing sensitivity tests, it was concluded that there was no difference between the pretest and posttest scores of the four sub-dimensions of writing self-efficacy and writing self-efficacy.