Fiil ve fiille bağlantılı konuların öğretiminde bilgisayarla desteklenmiş oyun tabanlı öğrenme uygulamalarının etkililiği

Abstract

Bu araştırmanın amacı bilgisayarla desteklenmiş oyun tabanlı öğrenme uygulamalarının ve buna bağlı bilgisayar destekli eğitsel oyunların öğrencilerin Türkçe derslerindeki dil bilgisi akademik başarıları, Türkçe dersine ve dil bilgisine yönelik tutumları üzerindeki etkisini belirlemektir.Araştırmanın çalışma grubunu Manisa ilinde MEB'e bağlı bir ortaokulda öğrenim gören 7.sınıf öğrencilerinin bulunduğu iki şube oluşturmaktadır. Araştırmaya iki şubeden toplam 57 öğrenci katılmıştır. Deney grubunda 12'si kız, 16'sı erkek olmak üzere 28 öğrenci, kontrol grubunda ise 14'ü kız, 15'i erkek olmak üzere 29 öğrenci bulunmaktadır. Bu araştırmada nicel araştırma yöntemlerine bağlı öntest-sontest denkleştirilmemiş gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmada araştırmacı tarafından eğitsel oyunlar geliştirilmiş ve araştırma on hafta sürdürülmüştür. Geliştirilen eğitsel oyunlar deney grubunda kullanılırken, kontrol grubundaki dersler müfredattaki etkinliklerle işlenmiştir. Her iki grupta da yapılandırmacı anlayışla öğretim gerçekleştirilmiştir. Kullanılan yöntem dışında kontrol ve deney gruplarında tüm koşullar eşit tutulmaya çalışılmıştır. Başarı testi olarak Gündoğdu ve Dönmez'e (2018) ait Fiilde Yapı Başarı Testi kullanılmıştır. Türkçe dersine yönelik öğrencilerin tutumunu ölçmek amacıyla geçerliği ve güvenirliği önceden saptanmış Ünal ve Köse'ye (2014) ait ölçek, dil bilgisine yönelik tutum ölçeği olarak ise Pehlivan, Aydın ve Uyumaz (2018) tarafından geliştirilen ölçek kullanılmıştır. Mann Whitney U ve Wilcoxon İşaretli Sıralar testi verilerin analizi sırasında kullanılmış, Sperman Brown korelasyon katsayısı hesaplanmıştır.Araştırmanın sonuçları incelendiğinde deney grubunda bilgisayarla desteklenmiş oyun tabanlı öğrenme uygulamalarının süreç sonunda öğrencilerin Türkçe dil bilgisi başarılarını yükselttiği, Türkçe dersine ve dil bilgisi tutumlarını artırdığı tespit edilmiştir. Mevcut müfredat etkinliklerinin uygulandığı kontrol grubunda ise süreç sonunda Türkçe dil bilgisi başarılarının arttığı ancak Türkçe dersine ve dil bilgisine yönelik tutumlarına bir etkisinin bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.Deney ve kontrol gruplarının Türkçe dil bilgisi başarı puanları arasında süreç öncesinde anlamlı bir farklılık görülmemiş ancak süreç sonunda yapılan uygulamada deney grubu lehine anlamlı bir farklılığa ulaşılmıştır. Türkçe dersine ve dil bilgisine yönelik yapılan tutum ölçeklerinde ise deney ve kontrol grubu arasında süreç öncesinde anlamlı bir farklılık bulunmaz iken, süreç sonunda yapılan uygulamalarda deney grubu lehine anlamlı bir farklılığa ulaşılmıştır. Yani başarı ve tutum değişkenleri üzerinde bilgisayarla desteklenmiş oyun tabanlı öğrenme uygulamalarının mevcut müfredat etkinliklerinden daha etkili olduğu bu çalışma ile ortaya konulmuştur. Sonuçlar, cinsiyet değişkenine göre incelendiğinde ise çalışmaya katılan tüm öğrenciler arasında dil bilgisi başarıları bakımından kızların daha başarılı olduğu tespit edilmiş ancak dil bilgisi ve Türkçe dersine yönelik tutumlarında anlamlı bir farklılık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

The aim of this study is to determine the effect of computer-aided game-based learning practices and related computer-aided educational games on students' grammar academic achievement and attitudes towards Turkish language and grammar.The study group consists of two branches of 7th grade students studying in a secondary school affiliated to the Ministry of National Education in Manisa. A total of 57 students from two branches participated in the study. There were 28 students in the experimental group, 12 girls and 16 boys, and 29 students, 14 girls and 15 boys, in the control group. In this study, pretest-posttest unequalized group quasi-experimental design based on quantitative research methods was used. Educational games were developed by the researcher and the research was continued for ten weeks. While the developed educational games were used in the experimental group, the lessons in the control group were covered with the activities in the curriculum. Constructivist approach was used in both groups. All conditions were tried to be kept equal in the control and experimental groups except the method used.As achievement test the `structure success Test in Verb` belongs to Gundogdu and Donmez (2018) was used. The scale developed by Ünal and Köse (2014), whose validity and reliability were determined beforehand, was used to measure students' attitudes towards Turkish lesson. The scale developed by Pehlivan, Aydın and Uyumaz (2018) was used as the attitude scale towards grammar. The Mann Whitney U and the Wilcoxon Signed Rnaks Test were applied for data analysis and Spearman Brown correlation coefficient was calculated.When the results of the study were examined, it was found that computer-based game-based learning practices in the experimental group increased the students' Turkish grammar achievements and increased their grammatical and Turkish lesson attitudes. In the control group where current curriculum activities were applied, it was concluded that Turkish grammar achievements increased at the end of the process, but did not have any effect on their attitudes towards Turkish lesson and grammar.There was no significant difference between the Turkish grammar achievement scores of the experimental and control groups before the process, but a significant difference was reached in favor of the experimental group at the end of the process. On the other hand, while there was no significant difference between the experimental and control groups in the attitude scales towards the Turkish course and grammar, a significant difference was reached in favor of the experimental group in the applications made at the end of the process. In other words, it has been demonstrated that computer-aided game-based learning practices are more effective on achievement and attitude variables than current curriculum activities. When the results were analyzed according to the gender variable, it was found that the girls were more successful in terms of grammar achievement among all the students who participated in the study, but it was concluded that there was no significant difference in their attitudes towards grammar and Turkish lessons.