Kamu çalışanlarının dijital gözetime ilişkin algıları: Gazi Üniversitesi

Abstract

Kişisel bilgilerin teknolojik araçlarla toplanmasına ve izlenmesine dayanan dijital gözetim, teknolojinin de desteğiyle zaman ve mekan algısını yok etmekte ve hayatın her alanına nüfuz etmektedir. Gözetimin araçlara indirgenmesine ve bu araçların da insan hayatına konuşlanmasına neden olan teknoloji, gözetime yönelik sorgulamaları değersiz kılmaktadır. Bu nedenle, gözetim ve teknoloji birlikteliğinde farkındalığı artırmak önem arz etmektedir. Çalışmada bireylerin, teknolojik araçların gözetime yönelik işlevleri üzerine düşünmeleri sağlanıp sonrasında sergileyecekleri tutum ve davranışların belirlenmesi amaçlanmaktadır. Örneklemini Gazi Üniversitesi çalışanlarının oluşturduğu araştırmada, elde edilen bulgular kurum kültürü ile bağlantılı olarak yorumlanmaya çalışılmıştır. Çalışanlarda dijital gözetim ile ilgili belirli bir farkındalık yaratıldıktan sonra gözetimi kabullenme ya da kabullenmeme eğilimleri incelenmiş ve bunun nedenleri tartışılmıştır. Araştırma sonucunda, çalışanların tam farkındalık düzeyine sahip olsalar bile gözetimi kabullenme eğilimi gösterdikleri, yalnızca mahremiyet ihlali söz konusu olduğunda kabullenmeme eğilimi gösterdikleri ortaya konulmuştur.Anahtar Kelimeler: Gözetim, Dijital Gözetim, Gözetim Farkındalığı

Digital surveillance, based on the collection and monitoring of personal information through technological means, destroys the perception of time and space with the support of technology and influences every aspect of life. The technology that leads to the reduction of surveillance to vehicles and the deployment of these devices to human life makes the inquiries about surveillance worthless. For this reason, it is important to raise awareness of the coexistence of surveillance and technology. In the study, the main purpose is to make individuals think about the functions of technological tools in surveillance and determine the attitudes and behaviours they show afterwards. In the research the participants included Gazi University employees and the findings were interpreted in connection with the organizational culture. After a certain awareness of digital surveillance was created in the participants, their tendency to accept or not to accept surveillance was examined and the reasons for this were discussed. As a result, it was revealed that even if the participants have a full awareness level, they tend to accept surveillance and tend not to accept it only when there is a violation of privacy.Anahtar Kelimeler: Surveillance, Digital Surveillance, Surveillance Awareness