Markanın tekliği ilkesi ve ilkenin istisnası olarak muvafakat

Abstract

Çalışmamızda 10 Ocak 2017 tarihinde yürürlüğe giren 22.12.2016 tarihli 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu ile marka hukukuna kazandırılmış olan muvafakat müessesesi ve söz konusu müessese ile markada tek sahiplik ilkesi arasındaki ilişki ele alınmıştır. Aynı veya aynı tür mal veya hizmetlerle ilgili olarak tescil edilmiş veya daha önceki bir tarihte tescil başvurusu yapılmış marka ile aynı veya ayırt edilmeyecek kadar benzer işaretler marka olarak tescil edilememektedir. Bu mutlak ret nedeni, muvafakat ile aşılmakta ve böylece mükerrer markaların tesciline izin verilmektedir. Muvafakat, Türk marka hukuku sisteme yakın zamanda kazandırıldığından dolayı henüz tüm yönleriyle tartışılmamıştır. Söz konusu hususlar ve mevcut düzenlemeler birlikte göz önüne alındığında çalışmamızın amacı, muvafakat müessesesinin kapsamını, uygulama koşullarını ve sonuçlarını belirlemektir. Çalışma içerisinde uygulamada var olan belirsizlikler hakkında görüşlerimiz beyan edilmiştir. Ayrıca, çalışma konumuz kapsamında ortaya çıkabilecek temel sorunlara dair çözüm önerilerimiz sunulmuştur.

In this study, consent procedure that was introduced to Turkish trademark law by Industrial Property Law no. 6769, dated 22 December 2016 will be discussed in relation to the principle of single ownership of trademark. Signs, which are identical or indistinguishably similar to a trademark with a prior registration or application date, relating to the same or same kinds of goods and services shall not be registered as a trademark. This absolute ground for refusal of a trademark is overcome by consent and thus registration of duplicate trademarks is allowed. Consent has not been discussed with all of its aspects yet, as its implementation has recently started. Considering the above said factors and current legal framework, the purposes of our study are to establish the extent and conditions for implementation of consent procedure and designation of its possible outcomes. In this study, we express our assessment on the uncertainties regarding the implementation of consent procedure. Additionally, our suggestions for the solution of the basic problems that may arise in the context of our subject are presented.