Resim sanatında gölge metaforu

Abstract

Bu çalışmada, 'gölge metaforu' felsefe ve dilbilim alanından görsel sanatlar alanına taşınmış, kültürel bir olgu olarak değerlendirilmiştir; İnsanın varlığının kanıtı ve maneviyatının temsili olarak büyük önem arzeden gölge, kavramsal boyutuyla her çağda sorgulanmış, metaforik anlamını Plinius, Platon, Lavater, Jung, Nietzsche ve Lacan aracılığıyla güçlendirmiş, geçmişten günümüze pekçok sanatçıya esin kaynağı olmuştur. Gölge, insanlığın varlık/yokluk sorunsalını çözme amacını belirginleştiren tüm zamanlara ve mekanlara yayılan bir unsurdur. Oldukça geniş olan bu kapsam, resim alanında sınırlandırılarak ve biçimsel kullanımındaki değişimlere odaklanılarak incelenmiştir. Plinius, resim sanatının başlangıcını insan gölgesinin etrafına bir kontur çizilmesi olarak belirler; Rönesanstan Realizme değin, içlerinde gölge barınan resimlerde işlenen konunun vurgu öğesi olan gölgenin kullanılması sayesinde biçimci gelenek en üst seviyeye taşınır; modern anlayışta, nesne ve gölgesi arasındaki gizemli bağ, gerçeğin izdüşümü olarak çok anlamlı bir yapıya bürünür; postmodernizm gölgeye gerçekliğin izlerini taşıyan bir işlev kazandırır; günümüz sanatında gölge, her türden teknik ve teknolojik araçlarla kavramsal ve düşünsel boyutuyla ele alınır. Işığın var olduğu bir dünyada yer alan tüm cisimlerin birer gölgesinin olması, görünen gerçeğin dışındaki gerçeği aramanın, bulmanın cazibesi ile çevrili olduğumuzun kanıtıdır. Güneşsiz karanlık, karanlıksız ışık olmasının imkansızlığı gibi, idealar dünyası ile reel dünya arasındaki bağ, hem teorikte hem pratikte gölgeye yüklenen metaforik anlamı sorgulamayı vazgeçilemez kılmaktadır.

İn this study ''shadow metaphor'' has been moved from philosaphy and lingustics to the field of visual arts and is considered as a cultural pheromenon; the shadow which is of great importance as asidence and represantation of man's existence, has been coestioned in every age with its conceptual dimersion, strengthered its metaphorical meaning throught Plinius, Platon, Lavater, Jung, Nietzsche and Lacan, and has been a source of inspiration for many artists from the past to the present.The shadow is an element that spans all the times and places that make clear the purpose of solving the problem of existence/absence of humanity. This bread scope has been studied by limiting it in the field of painting and fowsing on the on the changes in its formal use.Plinius, determines the beginning of art as a contour around the human shadow in modern understanding, the mysterious link between the object and the shadow has a very meaningful structure as the projection of reality; postmodernism gives the shadow a function that bears traces of reality; in contemparary art, the shadow deals with the conceptual and intellectual dimension with all kinds of technical - and technological tools.The fact that there is a shadow of all the objects in a world where light exists is proof that we are surrounded by the charm of searching for and finding the truth out of the visible reality. The connection between the world of ideas and the real world. Such as the impasibility of being sunless, darkless light, makes it indispansable to question metaphorical meaning that is looked into shadow both in practice and in theary.