Farklı fosforlu gübre dozları ve sıra aralarının salata tohum verim ve kalitesine etkisi.
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
ÖZET Bu araştırma 1994 yılında Trakya Üniversitesi Tekirdağ Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümünün uygulama ve araştırma alanında yürütülmüştür. Denemede Manner salata çeşidi kullanılmıştır. Sıra araları (30-45-60 cm) ana parsel, fosforlu gübre dozları (0-2-4-6 kg P/da),alt parsel olmak üzere tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre düzenlenmiştir. Yetiştirme periyodu ve hasattan sonra, bitki yüksekliği, bitki başına tohum verimi, bin dane ağırlığı, çimlenme oranı, ortalama çimlenme süresi, çimlenme dağılımı, hız katsayısı ve nem içeriği saptanmıştır. Ayrıca ele alman bazı kriterler arasında ikili ilişkiler belirlenmiştir. Araştırmada elde edilen bulguların değerlendirilmesi sonucunda en yüksek tohum verimi ve bin dane ağırlığı 4-6 kg /da P gübre dozu uygulamalarından elde edilmiştir. Sıra arası uygulamaları, ele alman kriterler bakımından istatistik! anlamda önemli farklar yaratmamıştır. Sonuç olarak; Tekirdağ şartlarında salata tohum üreticiliğinde tohum verim ve bin dane ağırlığı açısından 4-6 kg /da P gübre dozu ve 30 cm sıra arası mesafesi tavsiye edilebilir bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Salata, fosforlu gübre.sıra arası, bitki yüksekliği, bitki basma tohum verimi.bin dane ağırlığı, çimlenme oranı.ortalama çimlenme süresi, çimlenme dağılımı, hız katsayısı, nem içeriği ve korelasyon. SUMMARY This reseach was carried out in the reseach and practical field of Trakya University, Tekirdağ Agricultural Faculty, Department of Horticulture in 1994. The cv. Manner was used in the experiment. The completely randomized experimental block design for split plots was used, distance between rows ( 30-45-60 cm ) being the main plot and the fertilizer doses being the split plots. During the growing period and after the harvest the following values were measured, plant height, seed yield per plant, 1000 grain weight, germination percentage, mean time of germination, distribution of germination during germination period, coefficient of germination speed, moisture content. In addition, the relationship between some characteristics was determined. Also, bilateral relationships between some characteristics were determined. The highest seed yield and the 1000 grain weight were obtained from the application of 4-6 kg P/da. The between row treatments did not result in statistically significant difference for the characters studied. In conclusion, the treatments of 4-6 kg P/da phosphorus containing fertilizer and 30 cm distance between rows are recommended for lettuce seed production, under Tekirdağ conditions. Key Words: Lettuce, phoshours fertilizer, row spacig, plant height, seed yield per plant, 1000 grain weight, germination percentage, mean time of germination, distribution of germination during germination period, coefficient of germination speed, moisture content
Collections