Le contenu de verité dans l`esthétique d`adorno

Abstract

Bu tezin konusunu sanat ve felsefe arasındaki ilişkinin niteliği oluşturmaktadır. Adorno estetiği üzerinde durduğumuz ilişkiyi düşünmek bakımından tezin temel çıkış noktası olarak seçilmiştir. Sanatı, özellikle modern sanat deneyimlerini felsefece değerlendirmek nasıl mümkün olacaktır? Modern akılsallaşma süreçleri çerçevesinde estetik disiplini ne şekilde varkalmaya çalışacaktır. Bu tezde bu tipten soruların yanıtının Adorno estetiğinde hakikat içeriği mefhumuyla yanıtlanmaya girişildiği gösterilmeye çalışıldı. Felsefe, eserlerin hakikat içeriğini yorum faaliyeti ile ortaya koymaya çalışacaktır. Bu anlayışta genel olarak sanat anlayışından vazgeçip eserlerin bizzat kendilerinin değerlendirilmesi önem kazanacaktır. Adorno bu tezin temelindeki Estetik Kuramı adlı metninde biçim, mimesis ve otonomi gibi estetik kategorileri tekil sanat eserlerini değerlendirmek için dönüştürmeye kalkışmıştır.

This thesis focuses on the nature of relation between art and philosophy. Adorno?s aesthetics was choosen as a main text in order to understand this relation. How is it possible to take into consideration, in a philosophical way, art namely modern art experiences? In what ways does Aesthetics as a discipline survive in a framework motivated by rationalization process. In our thesis, we tried to show that the concept of truth content in his aesthetics will be held as reponses to those we question. Philosophy will find truth content of works of art by way of interpretation. In this conception we renounce the concept of art in general and we tend to understand works of art themselves. Adorno in his Theory Aesthetics on which our thesis focuses tried to transform the aesthetical categories such as form, mimesis, autonomy in order to understand individual work of arts.