1 Mayıs 2003 Bingöl depremi(Mw=6.4) kırılma sürecinin telesismik genişbant P ve SH dalga şekillerinin sonlu-fay ters çözümü yoluyla incelenmesi

Abstract

1 Mayıs 2003 Bingöl depreminin uzak-alanda kayıt edilmiş P ve SH hız dalga şekillerinin sonlu-fay kayma-dağılım modelini bulmak için ters çözümü yapıldı. Hartzell ve Heaton(1983) tarafından geliştirilmiş bir doğrusal sonlu-fay ters çözüm yöntemi kullanıldı. Deprem sırasındaki faylanmayı temsil etmek için boyutları 30 km 18 km olan bir model fay düzlemi kullanıldı. Model fay düzlemi, kaymanın uzaysal dağılımının bulunması için 60 fay parçasına bölündü. Başlangıç ters çözüm denemeleri 10 km odak derinliğinin, 2,7 km / sn kırılma hızının, -178o sabit rake açısının ve güneydoğuya doğru tek taraflı bir kırılmanın veriyi en iyi açıkladığını ortaya koymuştur. Rake açısının -90o ile -180o arasında değiştiği değişken rake açılı ters çözüm denemesi, faylanmanın nerdeyse tamamen sağ-yanal olduğunu göstermiştir. Bundan dolayı modellemede sabit rake açısı tercih edilmiştir. Sonuç kayma modeli, deprem kırılmasının odağın 13 km güneydoğusunda ve 5 km eğim yukarısında yerleşmiş, en büyük yer değiştirmesi 85 cm olan bir büyük pürüz tarafından kontrol edildiğini önermektedir. Ana kırılma tek taraflı olarak güneydoğuya doğru yayılmış ve kaymanın 10 km' den daha sığ olduğu, 2015 km2'lik bir fay alanını örtmektedir. Bununla beraber, 15 km derinliğinde 25 cm en büyük kayma genliğine sahip bir kayma alanı daha vardır. Kırılma 10 sn sürmüş ve ana sismik moment serbestlenmesi 3-8 sn zaman aralığında meydana gelmiştir. Tercih edilen kayma modeli için 4,11019 Ntm' lik (Mw6,4) bir sismik moment hesaplanmıştır.Anahtar Kelimeler: 1 Mayıs 2003 Bingöl depremi, sonlu-fay ters çözümü, uzaysal dağılım, rake açısı

Teleseismicaly recorded P and SH velocity waveforms of the 1 May 2003 Bingöl earthquake are inverted to obtain finite-fault slip distribution model. A linear finite-fault inversion technique developed by Hartzell and Heaton (1983) is employed. A model fault plane with dimensions 30 km x 18 km is used to represent faulting during the earthquake. The model fault-plane is divided into 60 subfaults for spatial distribution of slip to be found in the inversion. Initial trials have revealed that a hypocentral depth of 10 km, a rupture velocity of 2,7 km/s, a fixed rake angle of -178o and unilateral rupture toward SE explain the data best. Variable rake ange inversion trial with rake angle varying between -90o and -180o has indicated that the faulting almost pure right-lateral. Therefore, fixed rake angle is preferred in the modeling. The final slip model suggests that the rupture of the earthquake was controlled by a large asperity that is located 13 km southeast and 5 km up-dip of the hpocentre with peak displacement of 85 cm. The main rupture is unilaterally propagated to the SE and covers a fault area of 20 x15 km2 with slip shallower than 10 km. Nevertheless, there is also a slip area at depth of 15 km with peak slip amplitude of 25 cm. The rupture lasted 10 s and the main seismic moment release occurred in the time range of 3-8 s. A seismic moment of 4,1x1019 Ntm (Mw6,4) is estimated for the preferred slip model.Keywords: 1 May 2003 Bingöl earthquake, finite-fault inversion, spatial distribution, rake angle