Cerrahi yapışıklıkların önlenmesinde Mitomycin C NİN etkisi ve biyomekanik gerdirmenin tendon histolojisine etkisi. TENDON HİSTOLOJİSİNE ETKİSİ CERRAHİ SONRASI TENDON YAPIŞIKLIĞININ ÖNLENMESİNDE MİTOMYCİN C NİN ETKİSİ VE BİYOMEKANİK GERDİRMENİN TENDON HİSTOLOJİSİNE ETKİSİ

Abstract

Fleksör tendon yaralanmasından sonra karşılaşılan yapışıklıklar ve skar formasyonu etkin tedavi yapılamamasına neden olmaktadır. Çalışmamızda Mit-C nin fibroblast proliferasyonunu inhibe etme etkisinden yola çıkarak en uygun dozu araştırdık. Aynı zamanda biyomekanik germe yapılarak tendonların histolojisinin etkilenip etkilenmediğide araştırıldı.Çalışmada 56 adet tavuk fleksör tendonu kullanıldı. Toplam 9 grup oluşturuldu. Orta parmak zon II bölgesinden mitlateral insizyonla açıldı. Tendon ortaya konup %80i kesildi.Cerrahi yapılmayan grup hiçbir işleme tabi tutulmadı. Cerrahi kontrol grublarına (grup II, grup III) %0,9NaCI, deney gruplarına sırasıyla 0,1mg/mlt Mit-C (grup IV, grup VII), 0,2mg/mlt Mit-C (grup V, grupVIII) ve 0,5mg/mlt Mit-C (grupVI, grupIX) dozlarında olacak şekilde tendonla kılıf arasına uygulandı. Tavuklar ameliyattan 21 gün sonra yüksek doz anastezikle sakrifiya edildi. GrupVII, grup VIII ve grup IX biyomekanik gerdirmeya tabi tutuldu. Ardından alınan tüm tendonlar makoskopik ve mikroskopik olarak değerlendirildi.Makroskopik ve mikroskopik inceleme sonrasında yapışıklığın en fazla olduğu gruplar cerrahi kontrol gruplarıydı. Deney gruplarından en iyi sonuç grup VIII de görüldü fakat grupların sonuçları birbirine yakındı. Aktif fibroblast sayısı incelendiğinde grup VIII de daha az aktif fibroblasta rastlandı. Çalışmada sinovial kılıf kalınlığı cerrahi yapılmayan gruba en yakın grupVIII olduğu görüldü. Aralarında anlamlı fark vardı(p<0,08)Yapılan değerlendirme sonuçlarına göre Mit-C nin fibroblast proliferasyonunu engelleyerek, sinovial kılıf kalınlığını azaltarak yapışıklık oluşumunu azalttığı görüldü. Aynı zamanda yapışıklık önlemede en uygun dozun 0,2mg/mlt olduğu, biyomekanik gerdirmenin tendon histolojisini etkilediği ve ilacın klinik kullanıma uygun olduğu kanaatine varıldı.

Adhesions and scar formation after repair of injury to flexor tendons are major cause of failure in efficient therapy. Due to its inhibitory effect of fibroblast proliferation, we have investigated the optimum dose of Mit-C. The effect of biomechanical stretching on tendon histology was also investigated.A total of 56 chick flexor tendon was used. They were divided into 9 groups. The flexor tendon was accessed following midlateral incision of 3. digitand about 80% of the tendon was cut. No procedure was applied to the nonsurgical group. 0.9% NaCl was administered to the surgery control groups (group II and Group II), while 0.1 mg/ml Mit-C (group IV, group VII), 0.2 mg/ml Mit-C (group V, group VIII) and 0.5 mg/ml Mit-C (group VI, group IX) were injected in between the tendon and the sheath. The chickens were scarified by high dose anesthesia at day 21 of the surgery. Biomechanical stretching was performed in group VII, group VIII and group IX. The isolated tendons were macroscopic and microscopically investigated.Macroscopic and microscopic evaluations revealed highest adhesions in surgical control groups. Despite the success rates being closer the best results were obtained in group VIII. When active fibroblast count was evaluated the active fibroblast number was the lowest in group VIII. The synovial sheath thickness of the group VIII was closest to the thickness of the nonsurgical group. There was statistical significant difference (p<0.05).The evaluation revealed that Mit-C caused formation of adhesions by inhibiting the fibroblast proliferation and decreasing the synovial sheath thickness. It was also concluded that the biomechanical stretching was effective on tendon histology, and, 0.2 mg/ml being the most effective dose, the agent was promising for clinical use.