Perindopril ve Amlodipin`in tip 2 diabetes mellituslu hastalarda hipertansiyon, idrarda mikroalbumin ve beta 2 mikroglobulin üzerine etkileri

Abstract

-41- OZET Böbrek tutulumu, diabetes mellitusun sık görülen ciddi komplikasyonlarından biridir. Diabetik hastalarda erken ölümlerin kardiyovasküler komplikasyonlarından sonra görülen en önemli nedenidir. Diabetik böbrekte fonksiyonel anormallikler, kli nik nefropatinin görülmesinden yıllar önce ortaya çıkmaktadır. İdrarda mik roalbuminürinin tespit edilmesi böbrekte görülen fonksiyonel bozukluğun en erken göstergesidir. Diabetik hastalarda idrarla protein atılımının nedenleri mul tifaktöryeldir. Fakat hiperglisemi ve hipertansiyonun fizyopatolojide major rol oynadığı kesinlik kazanmıştır. İyi bir glisemik kontrol ve antihipertansif tedavi ile id rarda mikroalbumin itrahının azalacağı, böbrek fonksiyonlarındaki bozulmanın düzeleceği veya seyrinin yavaşlayacağı iddia edilmektedir. Fonksiyonların azal masını geciktirmek ve son dönem renal yetmezliğin gelişimini engellemek için son yılarda değişik tedavi seçenekleri ileri sürülmüştür. Bazı ACE inhibitörlerinin ve Ca++ kanal blokerlerinin antihipertansif etkilerinin yanında, glomerüler hasarı önledikleri ve idrarla protein atılımını azalttıkları bildirilmektedir. Bu görüşü desteklemek için kliniğimizde hipertansif Tip II diabetes mellitus'lu hastalarda yeni bir ACE inhibitörü perindopril ve Ca++ kanal bloken amlodipinle bir çalışma planladık. Çalışmaya 24 hasta alındı. Diabet dışı hastalığı olanlar çalışmaya dahil edilmedi. Hastalar randomize olarak iki gruba ayrıldı: Grup A'da 11 hasta (2 erkek, 9 kadın), Grup B'de 13 hasta (4 erkek, 9 kadın). Grup A'da has taların yaş ortalaması 57.63±2.97 (52-66), diabet süresi 9.72±0.78 (5-12). Grup B'de bu değerler yaş 58.53±2.97 (41-83), diabet süresi 12.07±2.07 (1-29) idi. Onbeş günlük ilaçsız dönemden sonra Grup A'daki hastalara 5 mg kalsiyum kanal blokeri (amlodipin), Grup B'deki hastalara 4 mg ACE inhibitörü (perindopril) başlandı. Dördüncü haftanın sonunda kan basıncı değerlerinde azalma görülmeyen Grup A'daki 1 hastada amlodipin dozu 10 mg'a Grup B'de 2 hastada perindopril 8 mg'a çıkıldı. Üç aylık tedavi sonunda perindopril alan grupta hem si stolik hem de diastolik kan basınçlarında anlamlı düşmeler (p<0.01) tespit edildi.-42- Amlodipin grubunda yalnız diastolik kan basıncında istatistiksel olarak azalma (p<0.05) görüldü. Her iki grupta kan glukoz değerlerinde HbA1c düzeylerinde te davi öncesi döneme oranla azalma görüldü. Amlodipin alan grupta idrar mik- roalbumin düzeylerinde istatistiksel olarak azalma (p<0.05) kaydedilirken, pe- rindopril grubunda mikroalbuminüri düzeylerinde anlamlı değişiklik oluşmadı. Tedavi süresince her iki ilaç hastalar tarafından iyi tolere edildi. Komplikasyon görülmedi. Sonuçlar; perindopril ve amlodipinin diabetik hipertansif hastalarda kan basıncını kontrol etmede ve böbrek fonksiyonlarının bozulmasını geciktirmede kul lanılabilecek güvenli ajanlar olduğunu göstermektedir.