Kişisel gelişim yönelimi ve kariyer uyum yetenekleri arasındaki ilişkinin kişisel gelişim eğitimleri açısından incelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, kişisel gelişim yönelimi (KGY) ve kariyer uyum yetenekleri (KUY) arasındaki ilişkiyi kişisel gelişim eğitimleri açısından incelemektir. Ayrıca öğrencilerin kişisel gelişim yönelimleri ile kariyer uyum yeteneklerinin cinsiyete, medeni duruma, sınıf derecesine ve öğrenim gördükleri alanlara göre farklılaşıp farklılaşmadığının test edilmesi de amaçlanmıştır. Bununla birlikte kişisel gelişim eğitimlerinin önemini ortaya koyabilmek amacıyla bu eğitimlerin faydalı olup olmadığı ve bu eğitimler ile ilgili sertifika ya da katılım belgelerinin özgeçmişe yazıldığı zaman iş başvurularında etkili olup olmadığının incelenmesi de amaçlanmıştır. Söz konusu incelemeler araştırmada kullanılan KGY Ölçeği-II'nin boyutları (planlı olma, değişime hazır olma, kaynakları kullanma ve amaçlı davranış) ve KUY Ölçeği'nin boyutları (kaygı, kontrol, merak ve güven) bağlamında da yapılmıştır.Araştırmanın amacı doğrultusunda nicel bir araştırma yaklaşımı benimsenmiştir. Bu bağlamda bir devlet üniversitesinde faaliyet gösteren Kariyer ve Yetenek Yönetimi Koordinatörlüğü tarafından 2017-2018 Öğretim yılı Bahar döneminde düzenlenen etkinliklere katılan lisans düzeyindeki öğrencilerden gönüllülük esaslı olarak anket formunu doldurmaları talep edilmiştir. Bunun sonucunda öğrencilerden toplanan anket formlarının 465 tanesinin analiz kapsamına alınması uygun görülmüştür. Anketlerden elde edilen veriler SPSS 20.0 programında analiz edilmiştir. Bu bağlamda frekans analizi, güvenilirlik analizi, bağımsız örneklemler t-testi (independent-samples t-test), tek yönlü varyans analizi (one-way anova), korelasyon ve regresyon analizleri yapılmıştır.Araştırma bulgularına göre, KGY ile KUY arasında pozitif yönde bir ilişki tespit edilmiştir. Bununla birlikte KGY, KUY'u istatistiki açıdan anlamlı ve pozitif yönde etkilemektedir. Ancak öğrencilerin kişisel gelişim eğitimi alıp almamalarına göre KGY'nin ve KUY'un farklılaşmadıkları sonucuna ulaşılmıştır.

The purpose of this research is to examine the relationship between personal growth initiative (PGI) and career adaptabilities (CA) in terms of personal growth trainings. It is also aimed to test whether the students' personal growth initiatives and career adaptabilities differ according to sex, marital status, level of grade and the areas they have studied. However, in order to demonstrate the importance of personal growth trainings, it is also aimed to examine whether these trainings are beneficial and when their certificates or participation certificates are written on the curriculum vitae whether they were effective on the business applications. These studies have also been conducted in the context of the dimensions of PGI Scale-II (planned, prepared for change, use of resources and purposeful behavior) and the dimensions of CA (anxiety, control, curiosity and confidence) used in the research.A quantitative research approach has been adopted in the direction of the purpose of the research. In this context, students from undergraduate level who participated in the events organized by the Career and Talent Management Coordination Office in a state university during 2017-2018 academic year Spring semester were requested to fill out the questionnaire on a voluntary basis. As a result, it was considered appropriate to include 465 survey forms collected from the students. The data from questionnaires were analyzed in the SPSS 20.0 program. In this context, frequency analysis, reliability analysis, independent-samples t-test, one-way ANOVA, correlation and regression analyzes were performed.According to research findings, there was a positive relationship between PGI and CA. In addition, the PGI affects CA in a statistically significant and positive way. However, depending on whether or not students receive personal growth training, the PGI and the CA did not differentiated.