Karbapeneme dirençli acinetobacter sp.suşlarında kolistin/ sulbaktam kombinasyonunun sinerjik etkinliğinin in-vitro olarak araştırılması

Abstract

Giriş ve Amaç: Acinetobacter cinsi bakteriler, çevresel şartlara dayanıklı olmalarınedeniyle uzun süre canlı kalabilirler, kolayca yayılabilirler ve daha çok hastaneenfeksiyonlarına sebep olurlar. Karbapenem dirençli Acinetobacter suşlarının etkenolduğu enfeksiyonların tedavisinde en sık kolistin kullanılmaktadır. Ancak kolistinekarşı da direnç görülmeye başlandığından, direnç gelişimine karşı kolistinin başkaantibiyotiklerle kombine kullanımı önerilmektedir. Denenen çok sayıdakombinasyondan birisi de kolistin+sulbaktam kombinasyonudur. Bu çalışmada;karbapenem dirençli Acinetobacter suşlarında Time Kill (zamanla öldürme) veCheckerboard (dama tahtası) yöntemi olmak üzere iki farklı yöntemle in vitro olarakkolistin+sulbaktam kombinasyonunun sinerjik etkinliği araştırılmıştır.Materyal ve Metod: Bu tez çalışmasına çeşitli klinik örneklerden izole edilenkarbapenemlere dirençli 20 Acinetobacter baumannii-calcoaceticus complex suşudahil edildi. İdentifikasyon ve antibiyotik duyarlılık sonuçları VITEK 2®(BioMerieux, Fransa) otomatize sistemi ile belirlendi. Kolistin, sulbaktam vekolistin+sulbaktam kombinasyonun Karbapenem dirençli suşlar üzerine in vitroetkinliği ve sinerjik aktivitesi, Time Kill ve Checkerboard yöntemi ile belirlendi.Bulgular: Kolistin+sulbaktam kombinasyonunun denendiği Time Kill yönteminde;17 suşun tümünde sinerjik etkisi olduğu, tek başına sulbaktamın ise çalışılankonsantrasyonlarında bakterisit etkisinin olmadığı saptandı. Checkerboardyönteminde; kolistin+sulbaktam kombinasyonunun suşların 17'sinde (%85) sinerjik,3'ünde (%15) aditif etkili olduğu, sulbaktamın tek başına (MİK düzeyinde) düşükoranda (%15) etkili olduğu, kolistinin ise tüm suşlarda etkili olduğu saptandı.Sonuç: Denenen tüm suşlarda her iki yöntem ile de kolistin+sulbaktamkombinasyonunun yüksek oranda sinerjik etkisinin olduğu görüldü. Literatürdekiçalışmalarda farklı sonuçlar bulunduğundan daha yüksek sayıda izolatlarla vemümkünse in vivo ile uyumun da ortaya konulduğu yeni çalışmalara ihtiyaç vardır.

Introduction and Aim: Acinetobacter bacterial strains due to their resistance toenvironmental conditions, can survive for a long time, spread easily and cause morehospital infections. In the treatment of infections caused by carbapenem resistantAcinetobacter strains, the most commonly is used colistin. However, due toresistance to colistin has begun to appear, so it is recommended to use colistin incombination with other antibiotics against resistance development. One of the manycombinations tried is the combination of colistin + sulbactam. In this study; Thesynergistic effect of colistin + sulbactam combination in vitro was investigated bytwo different methods, to be Time Kill and Checkerboard method, in carbapenemresistant Acinetobacter strains.Material and Method: In this thesis study, 20 Acinetobacter baumanniicalcoaceticuscomplex strains resistant to carbapenems isolated from various clinicalspecimens were included. The identification and antibiotic susceptibility results weredetermined by the automated system of VITEK 2® (BioMerieux, France). Thecombination of colistin, sulbactam and colistin + sulbactam in carbapenem resistantstrains was determined in vitro, bactericidal activity in bacteria was determined byTime Kill, MIC values and Checkerboard method for synergistic activity.Results: In the Time Kill method, where the combination of colistin + sulbactam istested; it was synergistic effect in 17 strains whereas it was found that there was nobactericidal effect in the working concentrations of sulbactam alone. InCheckerboard method; 17 (85%) strains of the combination of colistin + sulbactamwere synergistic, 3 (15%) were additive, it was found that sulbactam was effective inlow (15%) on its own (MIC level) and colistin was effective in all strains.Conclusion: In all tested strains it was seen that both methods had high synergisticeffect of the combination of colistin + sulbactam. Due to studies in the literature havedifferent conclusions, there is a need for new studies that are also shown to becompatible with higher numbers of isolates and, if possible, in vivo.