III. Antiokhos`un Küçük Asia politikası: M.Ö. 223 -187

Abstract

Tarihin en eski çağlarından itibaren konumu açısından stratejik bir öneme sahip olan Küçük Asia toprakları bu özelliğini günümüze kadar korumuştur. MÖ 323 yılında Makedonya kralı Büyük İskender'in ölümü üzerine onun komutanları arasındaki mücadelelere sahne olan bu topraklar MÖ 281-187 yılları arasında Seleukos İmparatorluğu'nun etkisi altında kalmıştır. III. Antiokhos, atalarının mirası olduğunu iddia ettiği Küçük Asia topraklarının kontrolünü tamamen Seleukosların eline geçirmek ve bölgede kendisine tehlike oluşturabilecek bir rakip bırakmamak için çok riskli mücadelelere girmiştir. MÖ 197 yılında Batı Anadolu'yu boydan boya fetheden III. Antiokhos Trakya topraklarına ulaştığı zaman Avrupalı güçler için de ciddi bir tehlike unsuru haline gelince devreye Roma Cumhuriyeti girmiştir. Roma, başlangıçta batıdaki savaşlar nedeniyle III. Antiokhos ile savaşmaktan kaçınmış, bu nedenle Seleukosların Küçük Asia topraklarını boşaltıp Syria'ya çekilmesi için defalarca uyarıda bulunmuştur. Ancak istediği sonucu elde edemeyince fiili mücadeleye geçmeye karar vermiştir. Nitekim dönemin en önemli iki gücü durumunda olan Seleukoslar ile Romalılar arasında meydana gelen savaşlardan Roma Cumhuriyeti MÖ 190 yılındaki Magnesia Savaşı ile son darbeyi vurarak galip ayrılmış ve Seleukoslar Küçük Asia toprakları üzerindeki haklarından tamamen vazgeçmek zorunda kalmıştır. Bir zamanlar III. Antiokhos'a ait olan bu topraklar MÖ 188 yılında imzalanan Apameia Antlaşması'ndan sonra Roma'nın müttefikleri olan Pergamon Krallığı ile Rhodos Cumhuriyeti arasında paylaştırılmıştır. III. Antiokhos bu antlaşmanın imzalanmasından kısa bir süre sonra ölmüştür.Anahtar Sözcükler: III. Antiokhos, Seleukos, Küçük Asia, Manisa.

The lands of Asia Minor, which had a strategic importance from the earliest ages of history onwards, has maintained this feature until now. After the death of Alexander the Great, king of Macedonia, in 323 BC, these lands, having witnessed the conflicts among his commanders, came under the influence of Seleucid Empire between 281-187 BC. Antiochus III, having claimed that the lands of Asia Minor were inherited from his ancestors, entered into a great struggle to control these lands and achieved to eliminate his opponents that could pose a threat to the Seleucid Empire. The king conquered the western parts of Anatolia in 197 BC. When he reached Thrace, he created a serious threat in conquering the European lands. As the Romans at the beginning wanted to avoid fighting with Antiochus III because of its wars at the west, they asked the Seleucids to evacuate the lands of Asia Minor, but the Seleucids refused to comply with this demand. Then the Romans decided to fight with them. Eventually having waged war with the Seleucids for a long period of time, the Romans gave them the final defeat at the war of Magnesia in 190 BC. As a result of this, Romans forced the Seleucids to withdraw from Asia Minor to Syria. The lands of Asia Minor once belonged to the kingdom of Antiochus III, were distributed among the allies of Rome, the Pergamon Kingdom and the Republic of Rhodes after the treaty of Apamea in 188 BC. Not long after this treaty, Antiochus III was deceased.Keywords: Antiochus III, Seleucid, Asia Minor, Magnesia.